Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου: Μέρος 2 (2011)
"Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου: Μέρος 2"
★★★★★★★★★★
Η κινηματογραφική μεταφορά της πιο επιτυχημένης σειράς βιβλίων στην ιστορία, αποτελεί και η ίδια ένα απαράμιλλο καλλιτεχνικό επίτευγμα. Μέσα σε 10 χρόνια, δημιουργήθηκαν 8 θεαματικές ταινίες παραδειγματικής τεχνικής και συνέπειας, που αθροίζουν σε περίπου είκοσι ώρες προβολής. Το ξεχωριστό στυλ, η εμπειρία και τα ταλέντα κάθε ενός από τους τέσσερις συνολικά σκηνοθέτες της σειράς, ταίριαζαν απόλυτα με τον τόνο και τις απαιτήσεις του αντίστοιχου κεφαλαίου. Κάθε σκηνοθέτης αφιέρωσε χρόνο στον επόμενο με σκοπό να εξασφαλιστεί πως αυτό που ξεκίνησε ως παιδική ιστορία φαντασίας και μυστηρίου να εξελιχθεί σταδιακά και οργανικά σε μια σκοτεινή, θεματικά περίπλοκη διερεύνηση της ελεύθερης βούλησης, του φόβου, του θάρρους, της ωρίμανσης και του θανάτου. Το γεγονός πως με διαφορετικά θέματα, προσεγγίσεις και ατμόσφαιρα η σειρά διατηρεί την υπόστασή της ως ένα ενιαίο συνεκτικό έργο, οφείλεται και στους ανθρώπους που παρέμεναν σταθεροί. Η βασική ομάδα συντελεστών αποτελούνταν από τους παραγωγούς Ντέιβιντ Χέιμαν και Ντέιβιντ Μπάρον, τον σεναριογράφο Στιβ Κλόουβς, τον καλλιτεχνικό διευθυντή Στιούαρτ Κρεγκ, τον υπεύθυνο οπτικών εφέ Τιμ Μπερκ, και την ίδια τη συγγραφέα Τζ. Κ. Ρόουλιν.
Οι προηγούμενες ταινίες
Ο Κρις Κολόμπους, σκηνοθέτης των δύο πρώτων ανάλαφρων ταινιών, Η Φιλοσοφική Λίθος (2001) και Η Κάμαρα με τα Μυστικά (2002) συγκέντρωσε ένα εξαιρετικό καστ ταλαντούχων Βρετανών ηθοποιών και μία επιδέξια ομάδα παραγωγής, διαμορφώνοντας τις βάσεις και την αισθητική του σύμπαντος. Ο Αλφόνσο Κουαρόν προσέγγισε με μια πιο ρεαλιστική και ταυτόχρονα καλλιτεχνική οπτική την τρίτη ταινία Ο Αιχμάλωτος του Αζκαμπάν (2004), η οποία σηματοδότησε την αρχή της σταδιακής εμβάθυνσης σε πιο ώριμα και δραματικά θέματα. Με θεατρική διάθεση Το Κύπελλο της Φωτιάς (2005) του Μάικ Νιούελ εισάγει τα θέματα της ρομαντικής αγάπης και την πρώτη από μια μακρά σειρά θανάτων αγαπημένων χαρακτήρων. Στις επόμενες ταινίες, το Τάγμα του Φοίνικα (2007), ο Ημίαιμος Πρίγκιψ (2009) και οι Κλήροι του Θανάτου: Μέρος 1 (2010), ο Ντέιβιντ Γέιτς έδωσε έμφαση στην ανάπτυξη των χαρακτήρων και προσέγγισε με δραματικό ρεαλισμό μια σειρά κοινωνικών θεμάτων.
Το 8ο κινηματογραφικό κεφάλαιο και πάλι του Ντέιβιντ Γέιτς, διαφέρει αισθητά από το οι Κλήροι του Θανάτου: Μέρος 1. Η προηγούμενη ταινία με τον αργό ρυθμό της, τους ατμοσφαιρικούς τόνους και την εστίαση στην ψυχολογία και στις σχέσεις των χαρακτήρων αποτελεί προοίμιο της τελευταίας πράξης.
Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου: Μέρος 2 (2011)
Τα γεγονότα της ταινίας διαδραματίζονται κατά τη διάρκεια μίας μόνο ημέρας. Ωστόσο, μέσα από ορμητική δράση και συναισθηματικά φορτισμένες στιγμές, το επικό φινάλε καταφέρνει να κλείσει ικανοποιητικά κάθε μία από τις πολυάριθμες υποπλοκές της ιστορίας.
Σχεδόν όλοι οι ζωντανοί χαρακτήρες, αλλά και αρκετοί από τους ήδη πεσόντες, πραγματοποιούν την εμφάνισή τους έστω και για μία μόνο σκηνή, υπενθυμίζοντας μας ότι η σειρά αποτελεί μια ανεπανάληπτη συνάντηση δεκάδων από τους πιο καταξιωμένους Βρετανούς ηθοποιούς αρκετών γενεών. Κάθε ένας από τους ήρωες φανερώνει κάποια άγνωστη πτυχή του εαυτού του και λαμβάνει τη δική του μεγάλη στιγμή. Σε συνδυασμό οι πράξεις τους κατευθύνουν την ίδια την ιστορία στον επίλογο της.
O Χάρι, πιο αποφασισμένος, γενναίος και προσηλωμένος από ποτέ, ανακαλύπτει, αποδέχεται και αντιμετωπίζει τη μοίρα του. Η αυτοθυσία και το σθένος του Χάρι αιτιολογεί το γεγονός πως ο νεαρός μάγος βρίσκεται σταθερά ανάμεσα στις πρώτες θέσεις λιστών αναγνωστών, θεατών και κριτικών με τους σημαντικότερους λογοτεχνικούς και κινηματογραφικούς ήρωες όλων των εποχών.
Οι αποκαλύψεις για τον Άλμπους Ντάμπλντορ και τον Σέβερους Σνέιπ προσδίδουν στην ιστορία πολυπλοκότητα, ρεαλισμό, βαρύτητα και αναπάντεχη εξέλιξη. Ταυτόχρονα, η Μινέρβα ΜακΓκόναγκαλ και ο Ρούμπεους Χάγκριντ ενσαρκώνουν απολαυστικά και αποτελεσματικά τα συναισθήματα του θεατή.
Η διορατική Ερμιόνη, έχοντας προ πολλού ξεπεράσει την ανάγκη να αποδεικνύει την ευφυΐα της, αγκαλιάζει την ηρωική της διάσταση. Ο Ρον μετά από ένα μακρύ ταξίδι αυτοεξερεύνησης επιτρέπει στην υπεύθυνη και οξυδερκή πλευρά του να αναδυθεί και στέκεται γενναία απέναντι στη μάχη, στην απώλεια και στην αγάπη.
Τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας Γουίζλι αποδεικνύουν πως η καλοσύνη, η πρόσχαρη διάθεση, η στοργικότητα και η φιλειρηνικότητα δεν πρέπει να συγχέονται με την αδυναμία. Αντίθετα, όλοι τους επιδεικνύουν κουράγιο, μαχητικότητα και αυτοθυσία.
Ιδιαίτερα θαυμαστή ανάπτυξη παρουσιάζει ο Νέβιλ, ο οποίος κατά τη διάρκεια της απουσίας του Χάρι αναλαμβάνει την ηγεσία του Στρατού του Ντάμπλοντορ. Τολμώντας να αντιταχθεί στον Βόλντερμορτ, φανερώνει τον λόγο για τον οποίο το αδέξιο και φαινομενικά άτολμο αγόρι κατατάχθηκε στο Γκρίφιντορ, τον οίκο των γενναίων. Παρομοίως η χαμηλών τόνων, εκκεντρική Λούνα επιδεικνύει σθένος στη μάχη και οξυδέρκεια. Ακόμα και ο Ντρέικο, επιτέλους εξιλεώνεται καθώς συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται στη λάθος πλευρά της μάχης, ενώ η Ναρκίσα είναι διατεθειμένη να θυσιάσει τα πάντα για χάρη του παιδιού της.
Μαζί με τους αγαπημένους χαρακτήρες, επιστρέφει σχεδόν κάθε Θανατοφάγος και τρομακτικό πλάσμα που συναντήσαμε και οι πράξεις τους είναι πιο τρομακτικές από ποτέ. Αντίθετα με την ανάδειξη του σθένους των ηρώων, ο Σκοτεινός Άρχοντας αποδεικνύεται απλώς ένας παράφρονας ρατσιστής, τρομοκρατημένος από τη σκέψη του δικού του θανάτου. Οι νεκροί της ταινίας ανέρχονται πλέον σε εκατοντάδες, συμπεριλαμβανομένων αρκετών αγαπημένων χαρακτήρων, καθιστώντας το φινάλε στο πιο θανατηφόρο, βίαιο, και συγκινητικό κεφάλαιο της σειράς.
Μηνύματα
Η ιστορία αποτελεί στο σύνολό της μια έκκληση για αντίσταση στις προκαταλήψεις, στον φανατισμό, στη διεφθαρμένη εξουσία και στα όργανά της. Ο επίλογος της ιστορίας περιέχει αναρίθμητα θετικά μηνύματα για τη φιλία, τη γνώση, την εμπιστοσύνη, την αποδοχή, το καθήκον, το θάρρος, την αγάπη, την απώλεια και την πατρική και μητρική αγάπη. Η πρόταση, όμως, που ξεχωρίζει είναι πως μόνο με την αποδοχή του αναπόφευκτου τέλους μας μπορούμε να ζήσουμε μια ζωή με νόημα απαλλαγμένοι από το φόβο. Το σταθερό μήνυμα της σειράς πως ο άνθρωπος και το μέλλον του καθορίζονται από τις επιλογές του, αναδύεται στο τελευταίο κεφάλαιο πιο ισχυρό, άμεσο και κατανοητό από ποτέ.