Ο Χάρι Πότερ και ο Αιχμάλωτος του Αζκαμπάν (2004)
Η συναισθηματική εξέλιξη των ηρώων, η έλευση νέων, πολύπλοκων χαρακτήρων και η εμφάνιση μιας νέας γκρίζας ζώνης ηθικής μέσα στην οποία κινούνται τα κίνητρα, οι ενέργειες και οι συνέπειες, προσδίδουν μια αίσθηση ρεαλισμού. Αυτή γίνεται εμφανής και μέσα από τις σκηνοθετικές επιλογές του Κουαρόν. Συνδέοντας τα σκηνικά και τις τοποθεσίες, ο σκηνοθέτης δημιουργεί έναν πιο ενιαίο κόσμο. Ταυτόχρονα, αντικαθιστώντας τις σχολικές στολές με καθημερινά ρούχα δίνει μια πιο αληθινή υπόσταση στους χαρακτήρες, επιτρέποντας στις προσωπικότητές τους να αναδυθούν περαιτέρω.
Η υποψήφια για Όσκαρ ορχηστρική επένδυση του Τζον Γουίλιαμς, η τρίτη και τελευταία συμβολή του στη σειρά, αναπτύσσει τους ήχους των προηγούμενων σκορ ακολουθώντας την πιο σκοτεινή, δραματική και αγωνιώδη διάθεση της πλοκής.
Μέσα από ανατροπές, η ιστορία δίνει την ευκαιρία στον Χάρι να αποκτήσει μια πιο σφαιρική κατανόηση του παρελθόντος, να καταπολεμήσει τη μεγαλύτερη αδυναμία του και να συνειδητοποιήσει πως παρά τους συμμάχους, τους φίλους και τις ανώτερες δυνάμεις του σύμπαντος του, ο ίδιος είναι υπεύθυνος για τη προστασία του εαυτού του. Ο φόβος, οι φοβίες και η κατάθλιψη, τα μυστικά, τα ψέματα, η προδοσία και η εκδίκηση αποτελούν βασικά θέματα της ιστορίας. Ωστόσο, σε αντιπαράθεση προβάλλονται η φιλία, η αγάπη, η γενναιότητα, η αφοσίωση, η ειλικρίνεια, η δικαιοσύνη και η δύναμη της θετικής σκέψης.
Η ταινία παρουσιάζει τρομακτικές εικόνες και πλάσματα, όπως τους μαυροφορεμένους απρόσωπους Παράφρονες και την επώδυνη μεταμόρφωση ενός λυκάνθρωπου.