Πολυάννα (1960)



Πολυάννα (1960)

Πολυάννα (1960)


Pollyanna (1960)
"Πολυάννα"
★★★★★★★★☆☆
Στις αρχές του 20ου αιώνα, μετά τον θάνατο των ιεραποστόλων  γονιών της, η 12χρονη Πολυάννα καταφτάνει στη γραφική και συντηρητική Αμερικανική πόλη του Χάριγκντον για να ζήσει με την πλούσια και αυστηρή αδελφή της μητέρας της, τη θεία Πόλυ Χάριγκντον. Η φιλοσοφία της Πολυάννας επικεντρώνεται σε αυτό που αποκαλεί “το παιχνίδι της χαράς”, μια αισιόδοξη και θετική στάση που έμαθε από τον πατέρα της. Σύντομα, η πρόσχαρη διάθεση και ο ενθουσιασμός της νεαρής ηρωίδας εξαπλώνονται, εμπνέουν τους αδύναμους και δύστροπους κατοίκους της πόλης και τους ενώνουν. (133 λεπτά) (Ηλικία: 6+)
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Σουίφτ
Ηθοποιοί: Χέιλι Μιλς, Τζέιν Γουάιμαν, Ρίτσαρντ Έγκαν, Κάρλ Μάλντεν, Κέβιν Κόρκοραν


Καθώς λόγω της συνύπαρξης ηθοποιών και κινουμένων σχεδίων η Μαίρη Πόππινς (1964) θεωρείται υβριδική ταινία, η Πολυάννα με τη θαυμάσια, τρυφερή ιστορία της, την ανάλαφρη διάθεση, την υπέροχη φωτογραφία και τη μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια των σκηνικών και των κοστουμιών, διακρίνεται ως η καλύτερη ταινία ζωντανής δράσης παραγωγής του Γουόλτ Ντίσνεϊ.

Στο κινηματογραφικό του ντεμπούτο, ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Ντέιβιντ Σουίφτ, διατήρησε τις καταστάσεις, τους χαρακτήρες, τα θέματα και τη ζεστασιά της κλασικής παιδικής νουβέλας του 1913 της Αμερικανίδας Έλενορ Πόρτερ. Ταυτόχρονα, πρόσθεσε κάποια ενδιαφέροντα συμβάντα που ταιριάζουν αβίαστα με το πνεύμα του βιβλίου.

Η ταινία σηματοδοτεί την πρώτη από τις έξι κινηματογραφικές παραγωγές της Disney, στις οποίες πρωταγωνίστησε η Χέιλι Μιλς μέσα σε πέντε χρόνια. Ακολούθησαν Η Αδελφή μου και Εγώ (1961), Τα Παιδιά του Πλοιάρχου Γκραντ (1962), Η Μελωδία του Καλοκαιριού (1963), Τα Κρόσσια του Φεγγαριού (1964) και Η Ασημένια Γάτα (1964). Με μια εγκάρδια, βραβευμένη με Τιμητικό Όσκαρ ερμηνεία, η Μιλς έδωσε ζωή στη δυναμική, νεαρή Πολυάννα. Το νεαρό κορίτσι αν και έχει περάσει μια δύσκολη ζωή με πολλές στερήσεις, επιλέγει πάντα να βλέπει τη θετική πλευρά των πραγμάτων. Επιπλέον, ακόμα και όταν χάνει τους αγαπημένους της γονείς και πάει να ζήσει με την απόμακρη θεία της, η γενναία ηρωίδα αρνείται να ενδώσει στη θλίψη.

Με όπλα της μια θαυμαστή επιμονή και μια ασυγκράτητη αισιοδοξία, η αξιαγάπητη Πολυάννα έχει τη δύναμη να υπερνικά τον αρνητισμό, τον κυνισμό, την παθητική στάση και την αυτολύπηση των κατοίκων της επαρχιακής πόλης. Αντίθετα, τους οποίους βοηθά με κοινή λογική, να βρουν και να δώσουν νόημα στη ζωές τους.

Η αυταρχική θεία Πόλυ, πρωταγωνιστεί στις περισσότερες από τις άφθονες υποπλοκές, από τις οποίες ξεχωρίζουν η προσπάθεια των κατοίκων της πόλης για την ανέγερση ενός νέου ορφανοτροφείου ενάντια στη θέλησή της, η ρομαντική ιστορία με τον παιδικό της έρωτα Δρ. Έντμοντ Τσίλτον, η απελευθέρωση του εφημέριου από την ασφυκτική επιρροή της, αλλά και η ειλικρινής, δραστική μεταστροφή της.

Η ταινία διέπεται από μια γλυκιά και ευχάριστη ατμόσφαιρα. Τα μοναδικά στοιχεία που μπορεί να αναστατώσουν τους νεαρούς θεατές περιορίζονται σε ένα σοβαρό ατύχημα της ηρωίδας και σε ένα εκφοβιστικό κήρυγμα του εφημέριου.