Η Λαίδη και ο Αλήτης (1955)
.jpg)
Lady and the Tramp (1955)"Η Λαίδη και ο Αλήτης"
★★★★★★★★☆☆
Όταν ο Τζιμ Ντίαρ και η Ντάρλιν, οι ιδιοκτήτες της νεαρής Λαίδης, ενός καλομαθημένου και αφοσιωμένου Κόκερ Σπάνιελ, φεύγουν για ένα ταξίδι, στο σπίτι έρχεται για να προσέχει το μωρό τους, η θεία Σάρα μαζί με τις δύο ύπουλες γάτες της. Μετά από μια αναστάτωση που προκαλούν οι γάτες, η κακοπροαίρετη θεία Σάρα κατηγορεί τη Λαίδη και της φορά με βία ένα φίμωτρο. Η τρομοκρατημένη σκυλίτσα δραπετεύει και συναντά τον Αλήτη, έναν έξυπνο και γενναίο αδέσποτο σκύλο, ο οποίος τη βοηθά να επιβιώσει μακριά από την ασφάλεια του σπιτιού της και την ξεναγεί στον κόσμο του. (76 λεπτά) (Ηλικία: 3+)
Σκηνοθεσία: Κλάιντ Τζερονίμι, Γουίλφρεντ Τζάκσον, Χάμιλτον Λάσκε
Ηθοποιοί: Πέγκι Λι, Μπάρμπαρα Λάντι, Λάρι Ρόμπερτς, Μπιλ Τόμσον, Μπιλ Μπόκομ
Σχεδιαστικά, η ταινία ξεχωρίζει για τα ζωηρά της χρώματα, τα πλούσια μοτίβα, τα ρομαντικά σκηνικά της Αμερικής των αρχών του 20ού αιώνα και τη φυσική κίνηση των χαρακτήρων της.
Η πρόσχαρη μουσική επένδυση δημιουργήθηκε από τον Όλιβερ Γουάλας, τον σταθερό συνθέτη της Disney από την πρώτη ακόμα ταινία του στούντιο Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι (1937), στην 14η και τελευταία δουλειά του για ταινία κινουμένων σχεδίων του Γουόλτ Ντίσνεϊ.Το θάρρος, η αφοσίωση στην οικογένεια, η φιλία, και η καλοσύνη είναι μερικά από τα δυνατά μηνύματα της διαχρονικής ταινίας. Η ιστορία εξερευνώντας το πιο ώριμα θέματα του έρωτα, των διαφορετικών τρόπων ανατροφής, ζωής και σκέψης, αποτελεί για τα μικρά παιδιά ένα αθώο και ασφαλές παράθυρο στον μυστηριώδη και πολύπλοκο κόσμο των ενηλίκων.
Η ευγενική σκυλίτσα και ο σκανδαλιάρης μα προστατευτικός και γενναίος σύντροφός της, ζουν πολλές περιπέτειες και αντιμετωπίζουν επικίνδυνες καταστάσεις και απειλητικούς ανταγωνιστές. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι χαιρέκακες γάτες Σι και Αμ, οι οποίες φέρουν αρκετά Ασιατικά στερεότυπα, η αυταρχική θεία Σάρα και ο κακόβουλος Αρουραίος.
Κανένας όμως από αυτούς τους εχθρούς δεν θυμίζει τους τρομακτικούς αρχικακούς άλλων παραγωγών της Disney και χάρη στη ρομαντική και ανάλαφρη διάθεση της, η ιστορία της Λαίδης και του Αλήτη διακρίνεται μαζί με τις περιπέτειες του Γουίνι (1977) και (2011), ως μία από τις πιο ήπιες και γλυκιές ταινίες κινουμένων σχεδίων του στούντιο.