ParaNorman, μια Μεταφυσική Ιστορία (2012)



ParaNorman, μια Μεταφυσική Ιστορία (2012)

ParaNorman, μια Μεταφυσική Ιστορία (2012)


ParaNorman (2012)
"ParaNorman, μια Μεταφυσική Ιστορία" 
★★★★★★★★☆☆
Ο Νόρμαν Μπάμπκοκ είναι ένα 11χρονο αγόρι που επικοινωνεί με τους νεκρούς. Ωστόσο, κανείς δεν τον πιστεύει εκτός από τον νέο του φίλο, τον Νιλ. Ξαφνικά, εμφανίζεται ο αποξενωμένος θείος του Νόρμαν που του αναθέτει να κάνει κάθε χρόνο ένα τελετουργικό για να προστατεύει την πόλη από την κατάρα μιας μάγισσας. Το αγόρι συμφωνεί, όμως αποτυγχάνει. Τότε επτά καταραμένοι νεκροί σηκώνονται από τους τάφους τους και σπέρνουν πανικό στην πόλη. Ο Νόρμαν προσπαθεί να στείλει τους καταραμένους και τη μάγισσα πίσω στους τάφους τους, μέχρι που αντιλαμβάνεται πως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. (92 λεπτά) (Ηλικία: 10+)
Σκηνοθεσία: Κρις Μπάτλερ, Σαμ Φελ
Ηθοποιοί: Κόντι Σμιτ-ΜακΦι, Τάκερ Αλμπρίτζι, Άννα Κέντρικ, Κέισι Άφλεκ, Κρίστοφερ Μιντζ-Πλας, Τζον Γκούντμαν, Λέσλι Μαν


Η 2η παραγωγή της Laika, μετά το Coraline: Το Σπίτι στην Ομίχλη (2009), είναι άλλη μία ιδιόρρυθμη, τρομακτική, θεματικά απαιτητική και πάνω από όλα αριστοτεχνική stop-motion περιπέτειες φαντασίας. Η ταινία, όπως η προγενέστερή της, έλαβε δεκάδες διακρίσεις. Ανάμεσά τους και μια υποψηφιότητα για το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων. Την ίδια αναγνώριση έλαβαν και οι τρεις επόμενες παραγωγές του στούντιο, Τα Τερατοκουτάκια (2014), Ο Κούμπο και οι Δυο Χορδές (2016) και Ο Ευγενικός Κύριος Λινκ (2019).

Από την 1η της ταινία, η Laika επέκτεινε τις δυνατότητες του stop-motion animation συνδυάζοντάς το με σύγχρονες τεχνολογίες, όπως το CGI. Το ParaNorman, μια Μεταφυσική Ιστορία (2012), ήταν η πρώτη ταινία stop-motion για την οποία χρησιμοποιήθηκε τεχνολογία έγχρωμης τρισδιάστατης εκτύπωσης για τα πρόσωπα των χαρακτήρων. Με αυτή, οι δημιουργοί εφοδίασαν τους ήρωες με ένα εκπληκτικό φάσμα εκφράσεων. Τα απαιτητικά σώματα, τα μαλλιά, τα ρούχα, τα σκηνικά και τα αντικείμενα, κατασκευάστηκαν στο χέρι από ένα συνεργείο εκατοντάδων καλλιτεχνών.

Η ταινία είναι μοναδική και εμπνευσμένη, και όχι μόνο λόγω των τεχνικών της πτυχών. Ο Βρετανός σεναριογράφος και συν-σκηνοθέτης Κρις Μπάτλερ κατάφερε να επιτύχει μια ισορροπία ανάμεσα σε τρομακτικά στοιχεία, ξεκαρδιστικό χιούμορ, σημαντικά μηνύματα, αλλά και ώριμα θέματα για οδυνηρά λάθη, για τον θάνατο και τη σεξουαλικότητα. Ωστόσο, όλα αυτά αντιμετωπίζονται με προσοχή στη λεπτομέρεια και ευαισθησία.

Αφενός, η ταινία προσεγγίζει στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν πολλά παιδιά καθώς μεγαλώνουν, όπως η έλλειψη κατανόησης και υποστήριξης από την οικογένεια, ο εκφοβισμός και η μοναξιά. Αφετέρου, πρόκειται για μια εις βάθος διερεύνηση της καταστροφικής δύναμης του φόβου και της μισαλλοδοξίας. Ο Νόρμαν, ένα εξαιρετικό πρότυπο για κάθε παιδί, αναλαμβάνει με ανιδιοτέλεια να διορθώσει λάθη και ολέθριες ιδέες άλλων, δείχνοντας ενσυναίσθηση, συμπόνια, συγχώρεση και κατανόηση.

Η ταινία περιλαμβάνει ζόμπις, φαντάσματα και αρκετές σκηνές αγωνίας. Όμως, λόγω του συχνού χιούμορ και της γενικότερης ανάλαφρης διάθεσης, τα στοιχεία αυτά δεν θα τρομάξουν τα μεγαλύτερα παιδιά. Ωστόσο, ο λόγος για τον οποίο η πόλη υποφέρει από την κατάρα είναι τραγικός. Ο λόγος αυτός σχετίζεται με μία αποτρόπαια πράξη που συνέβη εις βάρος ενός παιδιού.