Μια Τρελή, Τρελή Φάρμα (2004)

Μια Τρελή, Τρελή Φάρμα (2004)

Home on the Range (2004)

"Μια Τρελή, Τρελή Φάρμα"
★★★★★★☆☆☆☆

Στην Παλιά Δύση, όταν ο Αλαμέντα Σλιμ, ένας καταζητούμενος ζωοκλέφτης, κλέβει τα βοοειδή του κ. Ντίξον, εκείνος δίνει τη μοναδική αγελάδα που του απέμεινε, τη βραβευμένη Μάγκι, στην Περλ, μια ευγενική ηλικιωμένη γυναίκα με ένα μικρό αγρόκτημα. Η Περλ όμως έχει μόνο τρεις ημέρες διορία για να εξοφλήσει το χρέος της στην τράπεζα και να αποφύγει τη δημοπρασία της φάρμας της. Όταν η Μάγκι ανακαλύπτει ότι δίνεται αμοιβή για τη σύλληψη του Σλιμ, πείθει τις άλλες δύο αγελάδες της φάρμας, την πρόσχαρη Γκρέις και την τυπική κα. Κάλοουγουεϊ, να προσπαθήσουν να τον συλλάβουν εκείνες. (76 λεπτά) (Ηλικία: 5+)
Σκηνοθεσία: Γουίλ Φιν

Ηθοποιοί: Ροζάν Μπαρ, Τζούντι Ντεντς, Τζένιφερ Τίλι, Κούμπα Γκούντιν Τζ., Στιβ Μπουσέμι, Ράντι Κουέιντ

Η 45η παραγωγή της Disney Animation είναι μία ανάλαφρα διασκεδαστική, κατεξοχήν παιδική περιπέτεια, μα και μία από τις πιο αδύναμες παραγωγές του στούντιο. Με την απλή ιστορία, τους υπερβολικούς χαρακτήρες, τον γρήγορο ρυθμό, τη σωματική κωμωδία, τον σαρκασμό και τον καρτουνίστικο σχεδιασμό της, η ταινία Μια Τρελή, Τρελή Φάρμα (2004) παραπέμπει περισσότερο σε εκτεταμένο τηλεοπτικό επεισόδιο των Looney Tunes, παρά σε κινηματογραφική παραγωγή του μεγαλύτερο στούντιο κινουμένων σχεδίων. Το μόνο που θυμίζει Disney είναι η μουσική επένδυση και τα τραγούδια του Άλαν Μένκεν, τα οποία αν και δεν είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτα, χαρακτηρίζονται από ένα υψηλότερο επίπεδο καλλιτεχνίας από ότι τα υπόλοιπα στοιχεία της ταινίας.

Με την ψυχρή υποδοχή που βρήκε από κοινό και κριτικούς, αυτό το μουσικό γουέστερν έχει κατηγορηθεί ευρέως ως η ταινία που σκότωσε τη βιομηχανία του σχεδιασμένου στο χέρι animation στη Βόρεια Αμερική. Τα στελέχη της Disney συγκρίνοντας την οικονομική αποτυχία αυτής της παραδοσιακά σχεδιασμένης ταινίας με τις εξαιρετικά κερδοφόρες CGI παραγωγές της Pixar και της DreamWorks κατέληξαν πως το πρόβλημα έγκειται στην τεχνική και πείστηκαν πως οι χειροποίητες ταινίες κινουμένων σχεδίων δεν ήταν εξίσου δημοφιλείς με τις ταινίες από υπολογιστή.

Έτσι η Disney μετέτρεψε το τμήμα κινουμένων σχεδίων σε στούντιο CGI, πουλώντας τον εξοπλισμό της δημιουργίας παραδοσιακού animation. Ωστόσο, η ακριβώς επόμενη παραγωγή της και πρώτη της ταινία εξ ολοκλήρου φτιαγμένης ψηφιακά, Το Κοτοπουλάκι (2005), αν και γνώρισε μια μέτρια επιτυχία στο Box Office, έτυχε ακόμα χειρότερων κριτικών. Από αυτό το γεγονός, έγινε ξεκάθαρο πως το πρόβλημα και των δύο ταινιών δεν ήταν ο τρόπος δημιουργίας των γραφικών τους μα η έλλειψη μιας πρωτότυπης και ενδιαφέρουσας ιστορίας. Δυστυχώς, από τότε το στούντιο επέστρεψε στην παραδοσιακή τεχνική του μόνο δύο φορές, στις ταινίες Η Πριγκίπισσα και ο Βάτραχος (2009) και Ο Γουίνι το Αρκουδάκι (2011).

Οι κεντρικοί χαρακτήρες, οι τρεις φαινομενικά αταίριαστες αγελάδες, το φιλόδοξο άλογο Μπακ και ο βοηθητικός λαγός Λάκι Τζακ, παρά τα ελαττώματά τους προωθούν το θάρρος και τη συνεργασία.

Υπάρχουν λίγες βίαιες στιγμές με καθαρά κωμικό χαρακτήρα, περιπτώσεις αγενής γλώσσας και προσβλητικών εκφράσεων. Σημειώνονται δύο ήπια σεξουαλικά σχόλια που πιθανόν δεν θα πέσουν στην αντίληψη των παιδιών.