Το Κοτοπουλάκι (2005)




Το Κοτοπουλάκι (2005)

Το Κοτοπουλάκι (2005)


  
Chicken Little (2005)
Chicken Little (2005)
"Το Κοτοπουλάκι
★★★★★★☆☆☆☆
Το Κοτοπουλάκι πανικοβάλει τους συμπολίτες του όταν ισχυρίζεται ότι ο ουρανός πέφτει, ωστόσο, καθώς το «κομμάτι ουρανού» που ισχυρίζεται ότι τον χτύπησε δεν φαίνεται πουθενά, ο αμήχανος πατέρας του υποθέτει ότι ο γιος του χτυπήθηκε στο κεφάλι από ένα βελανίδι και το Κοτοπουλάκι γίνεται ο περίγελος της πόλης. Ένα χρόνο αργότερα, το Κοτοπουλάκι θέλει απεγνωσμένα να αποδείξει τον εαυτό του τόσο στους συμπολίτες του όσο και στον απογοητευμένο πατέρα του, μα όταν η φήμη του αρχίζει να καλυτερεύει, ένα ακόμα «κομμάτι ουρανού» προσγειώνεται πάλι στο κεφάλι του. (81 λεπτά) (Ηλικία: 5+)
Σκηνοθεσία: Μαρκ Ντίνταλ
Ηθοποιοί:  Ζακ Μπραφ, Τζόαν Κιούζακ, Γκάρι Μάρσαλ, Νταν Μολίνα, Ντον Νοτς, Έιμι Σεντάρις

 
Η 46η ταινία της Disney Animation αποτελεί την πρώτη της μεγάλου μήκους παραγωγή που δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου σε υπολογιστή. Ταυτόχρονα, Το Κοτοπουλάκι (2005) αποτελεί και την παραγωγή που θεωρείται ευρέως ως η χειρότερη ταινία που κυκλοφόρησε ποτέ το στούντιο. Η ιστορία εμπνέεται από τον ομώνυμο ευρωπαϊκό διδακτικό μύθο που πραγματεύεται τις συνέπειες της παράνοιας και της μαζικής υστερίας. Όμως αυτά τα θέματα έχουν μεταβληθεί εντελώς, μετατρέποντας την αλληγορική ιστορία σε κωμωδία επιστημονικής φαντασίας με μηνύματα γύρω από την αξία της επικοινωνίας, του σεβασμού και της άνευ όρων αγάπης μεταξύ των μελών της οικογένειας.

Ο σκηνοθέτης Μαρκ Ντίνταλ, ο οποίος είχε προηγουμένως σκηνοθετήσει το φρέσκο, διασκεδαστικό και κατάλληλο για όλη την οικογένεια Ο Αυτοκράτορας Έχει Κέφια (2000), αυτή τη φορά προσεγγίζει την ταινία ως παιδικό καρτούν. Το ίδιο είχαν πράξει και οι Γουίλ Φιν και Τζον Σάνφορντ με την ακριβώς προηγούμενη κυκλοφορία της Disney, το επίσης κριτικά αποδοκιμασμένο Μια Τρελή, Τρελή Φάρμα (2004). Προσπαθώντας παρά την παιδιάστικη πλοκή να προσελκύσει και τους ενήλικες, η Disney επέλεξε να αντιγράψει το στυλ της DreamWorks, περιλαμβάνοντας σατυρικά στοιχεία κλασικών παραμυθιών, αναφορές στη σύγχρονη κουλτούρα, ποπ επιτυχίες παλαιότερων δεκαετιών και αρκετές φωνητικές καμέο συμμετοχές.

Το πρώτο μέρος της ταινίας εκτυλίσσεται ως κωμικό εφηβικό δράμα, με τον αποκαρδιωμένο και περιθωριοποιημένο νεαρό ήρωα να προσπαθεί να κερδίσει την αποδοχή του χήρου πατέρα του. Ταυτόχρονα, έχει στο πλευρό του τους επίσης μη δημοφιλείς φίλους του και αντιμετωπίζει τη σκληρότητα του κοινωνικού και σχολικού του περιβάλλοντος. Στο δεύτερο μέρος, η ταινία μεταμορφώνεται σε μια γεμάτη δράση παρωδία του «Ο Πόλεμος των Κόσμων» του Χ. Τζ. Γουέλς. Σε αυτό το κομμάτι υπάρχουν κάποιες σκηνές που θα μπορούσαν να ανησυχήσουν τα πολύ μικρά παιδιά. Σημειώνονται καταδιώξεις, στιγμές ήπια αγωνίας, καταστροφές, πυρκαγιές και εξωγήινα όπλα που φαινομενικά εξαϋλώνουν διάφορους χαρακτήρες, όμως το τέλος είναι αίσιο για όλους.

Το κύριο μήνυμα ενθαρρύνει τους γονείς και τα παιδιά να επικοινωνούν ελεύθερα μεταξύ τους. Επίσης, η ιστορία επισημαίνει ότι τα παιδιά δεν πρέπει ποτέ να αισθάνονται ότι η αγάπη του γονέα είναι κάτι το οποίο πρέπει να προσπαθήσουν να κερδίσουν.