Ο Βασιλιάς των Λιονταριών (1994)
Σκηνοθεσία: Ρότζερ Άλερς, Ρομπ Μίνκοφ
Ηθοποιοί: Μάθιου Μπρόντερικ, Τζέιμς Ερλ Τζόουνς, Τζέρεμι Άιρονς, Ρόουαν Άτκινσον, Γούπι Γκόλντμπεργκ
Ο Βασιλιάς των Λιονταριών (1994) σε σκηνοθεσία των Ρότζερ Άλερς και Ρομπ Μίνκοφ, ήταν η 32η ταινία της Disney Animation. Επίσης, ήταν η πρώτη παραγωγή κινουμένων σχεδίων του στούντιο που βασίστηκε σε πρωτότυπη ιστορία, αντί σε ένα ήδη υπάρχον έργο. Ωστόσο, σύμφωνα με τους δημιουργούς, η ιστορία φέρει επιρροές από το έργο του Γουίλιαμ Σαίξπηρ, Άμλετ.
Με την κυκλοφορία της, η πολυβραβευμένη, μουσική δραματική περιπέτεια αναδείχθηκε στη δεύτερη πιο επιτυχημένη εισπρακτικά ταινία όλων των εποχών, μετά το Jurassic Park (1993). Επιπλέον, παραμένει ακόμα η πιο επιτυχημένη εισπρακτικά ταινία κινουμένων σχεδίων που έχει σχεδιαστεί παραδοσιακά με το χέρι.
Θέματα
Η ταινία περιέχει δράση, χιούμορ, ρομαντισμό αλλά και τραγικά στοιχεία. Η ιστορία πραγματεύεται ώριμα θέματα, όπως η ενηλικίωση, η ταυτότητα, η ισορροπία του οικοσυστήματος, ο θάνατος, η ζήλια και η χειραγώγηση. Κεντρικό μήνυμα είναι πως οι τύψεις και ο φόβος πρέπει να αντιμετωπίζονται αποφασιστικά, τόσο για το καλό του ίδιου του ατόμου όσο και όσους εξαρτώνται από αυτό. Παράλληλα, προτείνει πως το θάρρος που απαιτείται για αυτό, μπορεί να βρεθεί μέσα από την αίσθηση του καθήκοντος.
Τα καλλιτεχνικά στοιχεία
Η ιστορία διαδραματίζεται σε εντυπωσιακά τοπία της Αφρικανικής Ηπείρου, όπως τη θαμνώδη Σαβάνα, την αφιλόξενη έρημο και την πυκνή τροπική ζούγκλα. Οι χαρακτήρες συνδυάζουν φυσικά ζωώδη χαρακτηριστικά με ανθρώπινες εκφράσεις και κινήσεις. Οι αρχέτυπες μα ενδιαφέρουσες προσωπικότητες τους αναδεικνύονται περαιτέρω από τις ερμηνείες του διάσημου καστ.
Ένα τεράστιο μέρος της επιτυχίας της ταινίας οφείλεται και στη βραβευμένη με Όσκαρ μουσική επένδυση του Χανς Ζίμμερ. Ο Ζίμμερ συνδύασε ορχηστρική και ηλεκτρονική μουσική με παραδοσιακούς Αφρικανικούς ήχους και χορωδιακά στοιχεία. Το “Can You Feel the Love Tonight” των Έλτον Τζον και Τιμ Ράις, τιμήθηκε με το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Τραγουδιού. Επίσης, τα εμβληματικά “Circle of Life” και “Hakuna Matata” ήταν και αυτά υποψήφια για το ίδιο βραβείο.
Η πλοκή της ταινίας Ο Βασιλιάς των Λιονταριών (1994)
Όταν γεννιέται ο Σίμπα, γιος της βασίλισσας Σαράμπι και του βασιλιά Μουφάσα, όλα τα ζώα του βασιλείου καταφθάνουν να χαιρετήσουν τον νέο τους πρίγκιπα. Ο μόνος που λείπει είναι ο αδελφός του Μουφάσα, ο Σκαρ. Η γέννηση του ανιψιού του γεμίζει τον Σκαρ με φθόνο, καθώς τον απομακρύνει από τη διαδοχή του θρόνου.
Μεγαλώνοντας, ο Σίμπα αγαπά και θαυμάζει ιδιαίτερα τον επιβλητικό και ικανό πατέρα του. Ταυτόχρονα, με νεανική έπαρση ανυπομονεί για τη μέρα που θα γίνει και ο ίδιος βασιλιάς. Το αφελές λιονταράκι προσδοκά ανεξαρτησία, εξουσία και εκτίμηση, αγνοώντας, όμως, τις μεγάλες ευθύνες που φέρει η ηγεσία.
Τότε, ο σοφός Μουφάσα διδάσκει με τρυφερότητα τον γιο του, εξηγώντας του πως όλα τα πλάσματα της φύσης αλληλοσυνδέονται και πως για να διατηρηθεί η λεπτή ισορροπία του οικοσυστήματος ένας βασιλιάς πρέπει να σέβεται όλους τους κατοίκους του βασιλείου του. Με τη λογική και υπεύθυνη διακυβέρνηση του, ο Μουφάσα εξασφάλισε ευημερία και αρμονία στα εδάφη του.
Ο μοχθηρός και ζηλόφθονος Σκαρ, δεν μοιράζεται τη φιλοσοφία διακυβέρνησης του χαρισματικού αδελφού του. Αντίθετα, αποζητά αποκλειστικά δύναμη και εξουσία. Μετά τη δολοφονία του Μουφάσα και τη φυγή του Σίμπα, ο Σκαρ, καταλαμβάνει τον άδειο θρόνο. Τότε, επικεντρώνεται αποκλειστικά στον εαυτό του και στα οφέλη που μπορεί να αποκομίσει από τη θέση του, αφήνοντας το βασίλειο να καταστραφεί.
Μετά τη φυγή του, ο νεαρός πρίγκιπας μεγαλώνει μακριά από τη Σαβάνα. Βρίσκει ένα νέο σπίτι στη ζούγκλα, μαζί με τον Τιμόν, μια εγωκεντρική μα αφοσιωμένη σουρικάτα και τον Πούμπα, έναν απλοϊκό φακόχυρο. Εκεί, ο Σίμπα προσπαθεί να αφήσει πίσω του το παρελθόν, υιοθετώντας τον ανέμελο τρόπο ζωής των δύο νέων φίλων του.
Όταν ενηλικιώνεται, ο Σίμπα συναντά την παιδική του φίλη, τη Νάλα. Η Νάλα έχει ταξιδέψει μέχρι τη ζούγκλα σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να βρει βοήθεια για την καταδυναστευμένη αγέλη της. Η δυναμική λέαινα ενημερώνει τον Σίμπα για την κατάσταση που επικρατεί στο βασίλειο και τον καλεί να επαναφέρει την ισορροπία. Του ζητά να επιστρέψει και να διεκδικήσει τη θέση του ως βασιλιάς.
Οι τύψεις για τον θάνατο του πατέρα του όμως, έχουν μετατρέψει τον κάποτε σίγουρο και τολμηρό Σίμπα σε ένα αδύναμο και φοβισμένο λιοντάρι, το οποίο ντρέπεται να επιστρέψει στο σπίτι του και νιώθει ανάξιο του θρόνου.
Τα διδάγματα του πατέρα του και το καθήκον του προς την αγέλη και τα υπόλοιπα ζώα του βασιλείου, του δίνουν τελικά το κουράγιο να αντιμετωπίσει τα ψυχοφθόρα συναισθήματα που τον κρατούν πίσω. Όταν συνειδητοποιεί πως τα λάθη πρέπει να αποτελούν μαθήματα και όχι ανασταλτικούς παράγοντες που τον αποτρέπουν να προχωρήσει στη ζωή του, ο Σίμπα αντιμετωπίζει με αποφασιστικότητα τους μεγαλύτερους φόβους τους.
Ο δολοφονικός Σκαρ και οι επιθετικές ύαινες του αποτελούν ήπια τρομακτικά στοιχεία. Όμως, ο τραγικός θάνατος του Μουφάσα, δημιουργεί φόβο και αγωνία, και συχνά αναφέρεται ως μία από τις πιο θλιβερές στιγμές του παιδικού κινηματογράφου.