Σεβάχ: Ο Θρύλος των Επτά Θαλασσών (2003)
Sinbad: Legend of the Seven Seas (2003)"Σεβάχ: Ο Θρύλος των Επτά Θαλασσών"
★★★★★★★☆☆☆
Καθώς ο πειρατής Σίνμπαντ επιχειρεί να κλέψει το Βιβλίο της Ειρήνης που προστατεύει τις Δώδεκα Πόλεις, βρίσκεται αντιμέτωπος με τον φύλακα του βιβλίου, τον παιδικό του φίλο, Πρίγκιπα Πρωτέα. Ο Σίνμπαντ αποφασίζει τελικά να μην κλέψει το βιβλίο, όμως το κλέβει η θεά του χάους, η Έρις, ενοχοποιώντας τον. Το συμβούλιο των Δώδεκα Πόλεων καταδικάζει τον Σινμπάντ σε θάνατο, όμως ο Πρωτέας, που πιστεύει στην αθωότητα του φίλου του, προτείνει να επιτρέψουν στον Σίνμπαντ να προσπαθήσει να επανακτήσει το βιβλίο και προσφέρεται να σκοτώσουν τον ίδιο αν ο Σίνμπαντ δεν επιστρέψει. (86 λεπτά) (Ηλικία: 7+)
Σκηνοθεσία: Τιμ Τζόνσον, Πάτρικ Γκίλμορ
Ηθοποιοί: Μπραντ Πιτ, Κάθριν Ζέτα-Τζόουνς, Μισέλ Φάιφερ, Τζόζεφ Φάινς, Ντένις Χάισμπερτ, Αντριάνο Τζιανίνι, Τίμοθι Γουέστ, Τζιμ Κάμινγκς, Κόνραντ Βέρνον
Η 7η ταινία της DreamWorks Animation είναι μία περιπέτεια φαντασίας που εμπνέεται από τις ιστορίες του “Σίνμπαντ του Ναύτη”, μεταφέροντας όμως τη δράση από τη Μέση Ανατολή του 9ου αιώνα μ.χ. στην Αρχαία Ελλάδα του 4ου αιώνα π.χ.
Η αλλαγή αυτή δεν ήταν μια αυθαίρετη κίνηση των δημιουργών, αλλά στηρίζεται στο γεγονός πως αν και οι ιστορίες του Σίνμπαντ συμπεριελήφθησαν τον 14ο αιώνα μ.χ. στην Αραβική συλλογή παραμυθιών Χίλιες και Μία Νύχτες, βασίζονται σε περσικές προφορικές ιστορίες και σε αρχαία ελληνικά κείμενα, όπως στα Ομηρικά Έπη και στο μυθιστόρημα του 3ου αιώνα του Ψευδο-Καλλισθένη με τίτλο Βίος Αλεξάνδρου του Μακεδόνος.
Ο Σίνμπαντ είναι γνωστός στην Ελλάδα ως Σεβάχ, όμως το όνομά αυτό προέρχεται από λάθος της πρώτης ελληνικής έκδοσης του έργου Χίλιες και μία Νύχτες, η οποία κυκλοφόρησε γύρω στις αρχές του 19ου αιώνα από άγνωστο μεταφραστή του εκδοτικού οίκου "Φοίνιξ" της Βενετίας. Αυτή η πρώτη ελληνική μετάφραση δεν προήλθε από το πρωτότυπο αραβικό έργο, αλλά από τη γαλλική μετάφραση του 1704 από τον Αντουάν Γκαλάν. Το όνομα Σεβάχ προέρχεται από το δεύτερο συνθετικό μιας εκ των εκδοχών του αυθεντικού αραβικού ονόματος του ήρωα, το السندباد السوّاح (Ας Σίντιμπαντου αλ Σεγουάχα) που σημαίνει Σίντμπαντ ο Ταξιδευτής.
Η ταινία είναι γεμάτη περιπετειώδη, μυθολογικά, κωμικά και ρομαντικά στοιχεία, όμως στον πυρήνα της είναι μια ιστορία φιλίας, αυτή μεταξύ του Σίνμπαντ και του Πρωτέα, η οποία αποτελεί διασκευασμένη εκδοχή της ιστορικής φιλίας των πυθαγόρειων φιλόσοφων Δάμωνα και Φιντία. Το σενάριο ανέπτυσσε για τέσσερα χρόνια ο σεναριογράφος Τζον Λόγκαν, ο οποίος έχει λάβει τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ για τα σενάρια των Μονομάχος (2000), Ιπτάμενος Κροίσος (2004) και Χιούγκο (2011).
Αν και η πλοκή παρά το χρόνο και το ταλέντο που εναπόθεσε ο Λόγκαν έχει κάποιες ασάφειες, συνολικά είναι ιδιαίτερα διασκεδαστική και πραγματεύεται με ευστοχία και ενθουσιασμό βαθιά θέματα όπως η τιμιότητα, η εμπιστοσύνη, η αφοσίωση, η εξιλέωση και η εσφαλμένη φύση των σεξιστικών αντιλήψεων.
Ο Σίνμπαντ εισάγεται ως φιλοχρήματος πειρατής, όμως αποδεικνύει ότι έχει καρδιά. Ο Πρωτέας είναι ένας ευγενής, μεγαλόκαρδος και ακέραιος άνδρας, αφοσιωμένος στους ανθρώπους του βασιλείου του. Η αρραβωνιαστικιά του Πρωτέα, η Μαρίνα, η οποία ταξιδεύει με τον Σίνμπαντ για να βεβαιωθεί ότι ο πειρατής θα πράξει το σωστό, είναι ένα εξαιρετικό γυναικείο πρότυπο γενναιότητας, ικανότητας, εξυπνάδας και εντιμότητας.
Περιέχονται μάχες μεταξύ ανθρώπων και τεράτων με καθαρά περιπετειώδη χαρακτήρα. Πιθανόν η απειλή της εκτέλεσης δια αποκεφαλισμού να ανησυχήσει κάποια πιο νεαρά παιδιά. Δυστυχώς, παρά το ως επί το πλείστον καθαρό χιούμορ της ταινίας, σημειώνεται μια κωμικού χαρακτήρα σύντομη αναφορά σε οίκο ανοχής.