Οικογένεια Γουίλομπι (2020)




Οικογένεια Γουίλομπι (2020)

The Willoughbys (2020)

Οικογένεια Γουίλομπι (2020)The Willoughbys (2020)
"Οικογένεια Γουίλομπι" 
★★★★★★★☆☆  
Ο κύριος και η κυρία Γουίλομπι είναι πολύ εγωκεντρικοί για να αγαπήσουν ή έστω να ταΐσουν τα παιδιά τους. Ο μεγαλύτερος γιος, ο Τιμ, προσπαθεί να κρατήσει μακριά από μπελάδες τα εφευρετικά δίδυμα αδέρφια του, τους Μπάρναμπι, και την ενθουσιώδη Τζέιν, η οποία παρακινούμενη κάποιες φορές από πείνα και άλλες από αγάπη, εξοργίζει τους γονείς τους. Πιστεύοντας πως θα ζήσουν καλύτερα ως ορφανά, τα παιδιά στέλνουν τους γονείς σε ένα επικίνδυνο ταξίδι. Τη φροντίδα τους αναλαμβάνει η Λίντα, μια νταντά χωρίς τυπικά προσόντα μα με εμπειρία στο πώς είναι να μεγαλώνεις χωρίς αγάπη. (92 λεπτά) (Ηλικία: 6+)
Σκηνοθεσία: Κρις Περν
Ηθοποιοί: Γουίλ Φόρτε, Μάια Ρούντολφ, Αλέσια Κάρα, Τέρι Κρους, Μαρτίν Σορτ, Τζέιν Κρακόβσκι, Ρίκι Τζερβέις


Το Netflix έχοντας ήδη τολμήσει να υιοθετήσει την πρωτοποριακή ισπανική παραγωγή Κλάους (2019) (όταν τα μεγαλύτερα στούντιο την απέρριπταν ως υπερβολικό ρίσκο), με αυτή την αντισυμβατική καναδική οικογενειακή περιπέτεια η εταιρεία video streaming θεμελιώνεται πλέον και ως παραγωγός οικογενειακού animation. Ταυτόχρονα, διαφοροποιείται από τα καθιερωμένα στούντιο με παραγωγές που επιδεικνύουν τόλμη τόσο στην αισθητική προσέγγιση όσο και στην ίδια την ιστορία.

Ωστόσο, η ταινία που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της βραβευμένης συγγραφέα Λόις Λόουρι, δεν αγγίζει τα αριστουργηματικά επίπεδα του Κλάους. Όμως ξεχωρίζει για το οπτικό της στυλ, με τους ψηφιακούς της χαρακτήρες να έχουν αισθητική stop motion και το φόντο που θυμίζει σελίδες εικονογραφημένου βιβλίου, αλλά κυρίως για το σπάνιο μήνυμα της προς τα παιδιά που έχουν στερηθεί την εμπειρία μιας αγαπημένης οικογένειας. Η Οικογένεια Γουίλομπι (2020) προτείνει πως σε κάποια στιγμή της ζωή τους θα έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν μια δική τους στοργική και υποστηρικτική οικογένεια με ανθρώπους που θα έχουν επιλέξει οι ίδιοι.

Η ιστορία έχει αρκετά κυνικά και σκοτεινά στοιχεία που θυμίζουν τα έργα του Ρόαλντ Νταλ. Υπάρχουν απάνθρωποι γονείς, συναισθηματική κακοποίηση, παιδιά που επιθυμούν τον θάνατο των γονιών τους, αλλά και μια στερεότυπη, αρνητική απεικόνιση των ιδρυμάτων παιδικής προστασίας. Ωστόσο, η ταινία ακούγεται πιο ζοφερή από ότι στ’ αλήθεια είναι. Η τραγική αίσθηση αυτών των στοιχείων εξουδετερώνεται από τα φωτεινά χρώματα της ταινίας, την αισιόδοξη μουσική, το παιδικό χιούμορ και από πολλές θερμές αγκαλιές.

Ο ανεύθυνοι και ασυνείδητοι γονείς Γουίλομπι προσφέρουν στα παιδιά τους τα απολύτως απαραίτητα για να επιβιώσουν και μια διαρκή υπενθύμιση για το πόσο ανεπιθύμητα τους είναι. Η εμπειρία αυτή, αν και δεν εμπόδισε τα αδέρφια να νιώθουν αγάπη το ένα για το άλλο, είχε διαφορετικές συνέπειες στην ψυχολογία τους. Τα δίδυμα Μπάρναμπι, τα οποία μοιράζονται εκτός από το ίδιο όνομα και το ίδιο πουλόβερ, έχουν αναπτύξει πανομοιότυπες προσωπικότητες. Ο Τιμ πασχίζει να σταθεί αντάξιος του επιβλητικού παρελθόντος της οικογένειας τους και είναι καχύποπτος. Παράλληλα, η Τζέιν, χωρίς ελπίδα να αλλάξουν οι γονείς τους, είναι η πιο ανοιχτή στην ιδέα μιας εναλλακτικής οικογένειας.

Η δράση και τα αγωνιώδη επεισόδια έχουν από κωμικό έως καρτουνίστικο χαρακτήρα. Τα παιδιά αντιμετωπίζουν μια χιονοθύελλα από την οποία δεν υπάρχει εμφανής τρόπος διαφυγής. Οι γονείς κακομεταχειρίζονται βάναυσα τα παιδιά τους.