Ποντικούπολη (2006)
"Ποντικούπολη"
★★★★★★☆☆☆☆
Ο Ρόντι Σέιντ Τζέιμς, ένας αριστοκράτης κατοικίδιος αρουραίος, ζει με πολυτέλεια στο σπίτι του στο Κένσινγκτον μέχρι τη στιγμή που ένας αρουραίος των υπονόμων εκτοξεύεται από το νεροχύτη και ρίχνει τον Ρόντι στην λεκάνη της τουαλέτας. Ο Ρόντι καταλήγει στο αποχετευτικό δίκτυο του Λονδίνου, όπου ανακαλύπτει μια ακμάζουσα κοινωνία τρωκτικών, αμφιβίων, εντόμων, γυμνοσάλιαγκων και ψαριών. Αποφασισμένος να επιστρέψει στο σπίτι του ζητά τη βοήθεια της δυναμικής καπετάνιου Ρίτα, μιας αρουραίου που καταδιώκεται από τους μπράβους του υπερόπτη και μοχθηρού βατράχου Τόουντ. (84 λεπτά) (Ηλικία: 6+)
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Πάουερς, Σαμ Φελ
Ηθοποιοί: Χιου Τζάκμαν, Κέιτ Γουίνσλετ, Ζαν Ρενό, Μπιλ Νάι, Άντι Σέρκις, Σέιν Ρίτσι, Ίαν ΜακΚέλεν
Η Ποντικούπολη (2006) είναι η τρίτη και τελευταία συμπαραγωγή του βρετανικού στούντιο Aardman Animations και της Αμερικανικής DreamWorks μετά την ταινία Οι Κότες το ‘σκασαν (2000) και το βραβευμένο με Όσκαρ Γουάλας και Γκρόμιτ στον Τεράστιο Λαχανόκηπο (2005). Η ταινία διακρίνεται ως η πρώτη παραγωγή του Aardman δημιουργημένη εξ ολοκλήρου με τη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών αντί της συνήθους stop motion τεχνική του.
Αν και δεν υπάρχει κάποιο στ’ αλήθεια τρομακτικό στοιχείο, υπάρχουν σκηνές όπου χαρακτήρες απειλούνται, καταψύχονται και παθαίνουν ηλεκτροπληξία. Το χιούμορ περιλαμβάνει κάποιες αηδιαστικές στιγμές και αναφορές σε σωματικές λειτουργίες.
Αν και η στροφή προς το ψηφιακό animation έτυχε αρνητικής υποδοχής από τους οπαδούς του claymation, το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι απογοητευτικό, ειδικά καθώς οι δημιουργοί διατήρησαν το μοναδικό τους ύφος αναδημιουργώντας το εκφραστικό στυλ των χαρακτήρων τους από πλαστελίνη και τα συνηθισμένα λεπτομερή σκηνικά τους. Ο υπόγειος κόσμος εμφανίζεται ως μία μικρογραφία του Λονδίνου, με όλα τα οικεία ορόσημα της Αγγλικής πρωτεύουσας έξυπνα κατασκευασμένα από σκουπίδια.
Και αν και η απουσία της χειροποίητης καλλιτεχνικής ποιότητας του Aardman είναι αισθητή, οι ταινίες του δεν ξεχωρίζουν μόνο για την τεχνική τους. Πολλά από τα ιδιαίτερα στοιχεία του στούντιο είναι ακόμα παρόντα, όπως η βρετανική αίσθηση του χιούμορ, η καλοπροαίρετη διακωμώδηση των αγγλικών στερεοτύπων και η επιμονή στην ευπρέπεια και τον αλτρουισμό. Ωστόσο, ο φρενήρης ρυθμός της περιπέτειας, οι αυταρχικοί χαρακτήρες και η συχνή χρήση δημοφιλών ποπ επιτυχιών, όλα γνώριμα χαρακτηριστικά των παραγωγών κινουμένων σχεδίων της DreamWorks, υποδηλώνουν ότι η ταινία δημιουργήθηκε περισσότερο στο Χόλιγουντ παρά στο Μπρίστολ.
Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τις προσπάθειες του Ρόντι να επιστρέψει στο σπίτι του, και από ένα δόλιο σχέδιο για τον αφανισμό των τρωκτικών της υπόγειας πόλης. Παρόλο που η πλοκή βασίζεται ως επί το πλείστον στις καταδιώξεις, υπάρχει και το ρομαντικό στοιχείο και ένα μήνυμα σχετικά με τη ματαιότητα του πλούτου αν κανείς δεν έχει φίλους και οικογένεια για να μοιραστεί μαζί τους τα υλικά αγαθά του.