Το Βιβλίο της Ζούγκλας (1967)
The Jungle Book (1967)"Το Βιβλίο της Ζούγκλας"
★★★★★★★☆☆☆
Όταν ο προστατευτικός μαύρος πάνθηρας Μπαγκίρα βρίσκει τον μικρό Μόγλη ολομόναχο μέσα στην άγρια ζούγκλα της Ινδίας, τον βοηθά να βρει μια νέα οικογένεια κοντά στους λύκους. Το αγόρι μεγαλώνει ευτυχισμένο ανάμεσα στα ζώα, μέχρι τη στιγμή που γίνεται στόχος του αδίστακτου τίγρη Σιρ Χαν. Τότε το παιδί αναγκάζεται ταξιδέψει μέχρι τα όρια της ζούγκλας, αναζητώντας καταφύγιο στο χωριό των ανθρώπων. Τον Μόγλη αναλαμβάνει να συντροφεύσει στο μακρύ και περιπετειώδες ταξίδι του ο Μπαγκίρα και στη διαδρομή το παιδί βρίσκει έναν νέο φίλο, τον ανέμελο αρκούδο Μπαλού. (78 λεπτά) (Ηλικία: 5+)
Σκηνοθεσία: Βόλφγκανγκ Ράιδερμαν
Ηθοποιοί: Φιλ Χάρις, Σεμπάστιαν Κάμποτ, Λούις Πρίμα, Μπρους Ράιδερμαν
Η 19η ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney είναι μια κωμική περιπέτεια, της οποίας το χαλαρό αφηγηματικό ύφος δίνει προτεραιότητα στην ανάπτυξη των χαρακτήρων των κλασικών σύντομων ιστοριών του Ράντγιαρντ Κίπλιν του 1894, στις οποίες κεντρικός χαρακτήρας είναι ο νεαρός Μόγλης.
Κυρίαρχο στοιχείο της ταινίας Το Βιβλίο της Ζούγκλας (1967) είναι η μουσική επένδυση. Το soundtrack απαρτίζεται από την πλούσια σε ινδικά στοιχεία ορχηστρική μουσική του Τζορτζ Μπρανς και τα κεφάτα τζαζ τραγούδια του Τέρι Τζίλκισον και των αδελφών Σέρμαν. Το τραγούδι “The Bare Necessities”, ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα τραγούδια της Disney, ήταν υποψήφιο για Όσκαρ.
Το πολύχρωμο φόντο αναπαριστά ποικίλα σκηνικά της Ινδικής ζούγκλας και διακρίνεται για το βάθος του, το οποίο εντείνεται από τη συχνή χρήση βλάστησης μπροστά από τους χαρακτήρες. Το μελάνι προστέθηκε στα χειροποίητα σχέδια με την τεχνική της ξηρογραφίας, η οποία έδωσε το χαρακτηριστικό έντονο μαύρο περίγραμμα, ενδεικτικό των παραγωγών του στούντιο για τις δεκαετίες του 1960 και 1970.
Ακολουθώντας τη συνήθη πρακτική του σκηνοθέτη Βόλφγκανγκ Ράιδερμαν να επαναχρησιμοποιεί animation παλαιότερων ταινιών της Disney, πολλές από τις σκηνές είναι αναδιαμορφώσεις σκηνών των ταινιών Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι (1937), Μπάμπι, το Ελαφάκι (1942), Τα 101 Σκυλιά της Δαλματίας (1961) και Το Σπαθί του Βασιλιά Αρθούρου (1963).Η ιστορία πραγματεύεται με κατανοητό και άμεσο τρόπο θέματα όπως την αποδοχή της διαφορετικότητας, τη δημιουργία μιας εναλλακτικής οικογένειας υπό δυσχερείς συνθήκες, τη φιλία, την εκδίκηση και την επιβίωση.
Αν και στις ιστορίες του Κίπλιν το φίδι Καα εμφανίζεται ως σοφός μέντορας του Μόγλη, σε αυτή την κινηματογραφική μεταφορά μετατρέπεται σε έναν επίμονο εχθρό, ενώ ο Σηρ Χαν παραμένει απειλητικός. Ωστόσο, τα φιλικά ζώα που αναλαμβάνουν να προστατεύσουν το παιδί, η ευχάριστη μουσική και τα άφθονα κωμικά στοιχεία δημιουργούν μια ανάλαφρη ατμόσφαιρα.
Αυτή ήταν η τελευταία ταινία κινουμένων σχεδίων που πραγματοποιήθηκε υπό την επίβλεψη του Γουόλτ Ντίσνεϊ. Μαζί της ολοκληρώνεται η τρίτη εποχή της Disney Animation, Ασημένια Εποχή (1950-1967).
Σαράντα εννέα χρόνια αργότερα η Disney Pictures διασκεύασε ξανά το παιδικό αυτό παραμύθι, αυτή τη φορά με ηθοποιούς και σε σκηνοθεσία του Τζον Φαβρό, Το Βιβλίο της Ζούγκλας (2016).
The Jungle Book 2 (2003)