Αλαντίν (1992)
★★★★★★★★★☆
To Αλαντίν είναι μία από τις πιο διασκεδαστικές προσθήκες της αναγεννησιακής εποχής της Disney. Η ταινία έχει περίτεχνο χειροποίητο σχεδιασμό με πρωτοποριακά CGI στοιχεία, ενδιαφέροντες χαρακτήρες και ένα υπέροχο, βραβευμένο με Όσκαρ soundtrack. Επιπλέον, δύο από τις κλασικές πλέον δημιουργίες του συνθέτη Άλαν Μένκεν υπήρξαν υποψήφιες για το Όσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού. Αυτές ήταν το κωμικό τζαζ “Friend Like Me” και η μαγευτική μπαλάντα “A Whole New World” που κατέκτησε το βραβείο.
Η ταινία διαφέρει από τις προηγούμενες παραγωγές της Disney κυρίως λόγω των άφθονων κωμικών της στοιχείων. Αυτά προέρχονται ως επί το πλείστον από τους αυτοσχεδιασμούς του Ρόμπιν Γουίλιαμς στον ρόλο του Τζίνι. Η περιπετειώδης και ρομαντική ιστορία προβάλλει άμεσα μηνύματα για την αξία της ειλικρίνειας, της αυθεντικότητας, της τιμιότητας και της ευσυνειδησίας.
Κεντρικό θέμα της ταινίας είναι οι κοινωνικοί, οικονομικοί και αυτοεπιβαλλόμενοι περιορισμοί που μας εμποδίζουν από το να ζήσουμε τη ζωή που ονειρευόμαστε. Θετικό στοιχείο είναι οι τρόποι που προτείνει η ιστορία για να απελευθερωθούμε από αυτούς τους περιορισμούς. Η ακεραιότητα, ο καθορισμός προτεραιοτήτων, η πολιτική ανυπακοή, και η ανατροπή των παραδοσιακών κανόνων είναι οι σημαντικότεροι από αυτούς.
Οι βασικοί χαρακτήρες
Ο Αλαντίν είναι παγιδευμένος σε μια ανεπιθύμητη ζωή χωρίς προοπτικές λόγω της κοινωνικής του θέσης και της οικονομικής του κατάστασης. Παγιδευμένη λόγω της κοινωνικής της θέσης είναι και η Γιασμίν. Η ασυμβίβαστη πριγκίπισσα σύμφωνα με τον νόμο έχει στη διάθεσή της τρεις μόνο μέρες για να παντρευτεί κάποιον πρίγκιπα. Ο υπερπροστατευτικός πατέρας της είναι και ο ίδιος περιορισμένος από την αφέλειά του και την παράδοση. Παρά την αγάπη που τρέφει για την κόρη του και την ηγετική του θέση ως Σουλτάνος του βασιλείου, αποτυγχάνει να αναγνωρίσει στη Γιασμίν το βασικό δικαίωμα της προσωπικής ελευθερίας. Αντίθετα, την παρακινεί να συμμορφωθεί με έναν άδικο νόμο.
Όταν ο Αλαντίν βρίσκει το μαγικό λυχνάρι, από μέσα βγαίνει άλλος ένας παγιδευμένος χαρακτήρας. Το πανίσχυρο Τζίνι, που είναι αναγκασμένο να υπακούει στις διαταγές του ιδιοκτήτη του λυχναριού. Το Τζίνι παρέμεινε εγκλωβισμένο μέσα στο λυχνάρι για 10.000 χρόνια και διακατέχεται από μια δικαιολογημένα ασυγκράτητη υπερκινητικότητα. Η ξέφρενη ενέργεια του χαρακτήρα και οι απεριόριστες δυνατότητες του ως κινούμενο σχέδιο τον κατέστησαν ιδανικό όχημα για την ορμητική ιδιοσυγκρασία του Ρόμπιν Γουίλιαμς. Η συμμετοχή του Γουίλιαμς σηματοδότησε την πρώτη φορά που κάποιος A-List ηθοποιός του Hollywood δάνεισε τη φωνή του σε χαρακτήρα ταινίας κινουμένων σχεδίων. Αυτή η πρακτική θεωρείται πλέον ο κανόνας για τις παραγωγές των μεγάλων στούντιο.
Πέραν των ολοζώντανων κεντρικών χαρακτήρων, αξιοσημείωτα είναι και τα ζώα που τους συντροφεύουν και αντανακλούν κωμικά μα και εις βάθος τον εσωτερικό τους κόσμο. Ο έξυπνος μα επιπόλαιος Αμπού συντροφεύει τον Αλαντίν, ο τρυφερός μα και αδάμαστος Ράτζα την Γιασμίν, και ο ευέξαπτος και ραδιούργος Ιάγο τον Τζαφάρ. Όμως ο πιο γοητευτικός υποστηρικτικός χαρακτήρας είναι αναμφισβήτητα το Μαγικό Χαλί. Το σιωπηλό, επίπεδο, ορθογώνιο αυτό CGI δημιούργημα, χάρη στις εμπνευσμένες κινήσεις του ξεχειλίζει προσωπικότητα.
Αρνητικά στοιχεία
Παρά την ψυχαγωγική της αξία, την υπεροχή της στα επιμέρους τεχνικά κομμάτια και την ενασχόλησή της με ώριμα θέματα, η ταινία αμελεί να αιτιολογήσει στοιχεία που δημιουργούν προβληματισμούς. Αφενός, ο "καλός" Σουλτάνος ζει με υπέρμετρη πολυτέλεια, ενώ οι υπήκοοί του υποφέρουν από την φτώχεια και την πείνα. Αφετέρου, ο ευαισθητοποιημένος Αλαντίν δεν σκέφτεται ποτέ να χρησιμοποιήσει τις ευχές του για το ευρύτερο καλό, παρά μόνο για την επίτευξη προσωπικών του επιθυμιών.
Επιπλέον, η ταινία παραμένει μέχρι και σήμερα μία από τις πιο αμφιλεγόμενες παραγωγές της Disney Animation. Με την κυκλοφορία της πυροδότησε έντονες αντιδράσεις εξαιτίας της στερεοτυπικής απεικόνισης του Αραβικού πολιτισμού. Τόσο οι σχεδιαστικές επιλογές για τους υποστηρικτικούς χαρακτήρες, όσο και κάποιοι στίχοι φανερώνουν μια ρατσιστική διάθεση.
Όπως και στην προηγούμενη ταινία τους Η Μικρή Γοργόνα (1989), ο Ρον Κλέμεντς και ο Τζον Μάσκερ προωθούν την απελευθέρωση των γυναικών. Ωστόσο, για άλλη μία φορά το μήνυμα κατά της αντικειμενοποίησης του γυναικείου φύλου αποδυναμώνεται από τον αισθησιακό σχεδιασμό κάποιων χαρακτήρων. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνεται και η κατά τα άλλα έξυπνη και δυναμική Γιασμίν. Ευτυχώς αυτό ήταν ένα λάθος το οποίο οι σκηνοθέτες απέφυγαν στις δύο επόμενες πριγκίπισσές τους, στις ταινίες Η Πριγκίπισσα και ο Βάτραχος (2009) και Βαϊάνα (2016).
Τι πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς;
Live Action Διασκευή:
Ο Αλαντίν, ένα καλόκαρδο φτωχό αγόρι που ζει στους δρόμους του Αραβικού βασιλείου της Άγκραμπα μαζί την πιστή του μαϊμού, τον Αμπού, σώζει και ερωτεύεται την Πριγκίπισσα Τζάσμιν, η οποία το έχει σκάσει από το παλάτι για να εξερευνήσει το βασίλειο της. Παράλληλα, ο αμείλικτος Βεζίρης του Σουλτάνου, ο Τζαφάρ, σχεδιάζει να εκθρονίσει τον πατέρα της Τζάσμιν και αναζητά ένα μαγικό λυχνάρι που βρίσκεται στο απροσπέλαστο Σπήλαιο των Θαυμάτων. Εκεί, μόνο ένας άνθρωπος με αδαμάντινο χαρακτήρα μπορεί να... (Περισσότερα)