Λάιλ, ο Φίλος μου ο Κροκόδειλος (2022)

Λάιλ, ο Φίλος μου ο Κροκόδειλος (2022)

Lyle, Lyle, Crocodile (2022)

"Λάιλ, ο Φίλος μου ο Κροκόδειλος"
★★★★★★★☆☆☆
Ο Χέκτορ Π. Βαλέντι, ένας πληθωρικός μα αποτυχημένος ταχυδακτυλουργός, ανακαλύπτει ένα μωρό κροκόδειλο που τραγουδάει και το ονομάζει Λάιλ. Πεπεισμένος πως με το ταλέντο του Λάιλ θα γνωρίσει επιτέλους την επιτυχία, ο Χέκτορ βάζει το σπίτι του ως εγγύηση για να ανεβάσει μία παράσταση. Όμως, ο Λάιλ παγώνει στη σκηνή και ο Χέκτορ χάνει το σπίτι. Χωρίς άλλη επιλογή, ο Χέκτορ αναγκάζεται να φύγει για να κερδίσει χρήματα, αφήνοντας τον Λάιλ στη σοφίτα του σπιτιού. Μήνες αργότερα, στο σπίτι μετακομίζει η οικογένεια Πριμ και τότε ο νεαρός γιος, ο Τζος, ανακαλύπτει τον Λάιλ. (106 λεπτά) (Ηλικία: 4+)
Σκηνοθεσία: Γουίλ Σπεκ, Τζος Γκόρντον

Ηθοποιοί: Χαβιέρ Μπαρδέμ, Γουίνσλοου Φίγκλι, Κόνστανς Γου, Σκουτ ΜκΝέρι, Σον Μέντες, Μπρετ Γκέλμαν

Αν και αυτό το οικογενειακό μιούζικαλ μπορεί να μην εντυπωσιάζει το ενήλικο κοινό, ενθουσιάζει τα μικρότερα παιδιά με τη γλυκιά, ανάλαφρη και καλόκαρδη φύση του. Η ταινία Λάιλ, ο Φίλος μου ο Κροκόδειλος (2022) περιέχει δύο αξιόλογες ερμηνείες, η πρώτη από τον Χαβιέρ Μπαρδέμ και η δεύτερη από τον Σον Μέντες που δανείζει τη φωνή του στον Λάιλ. Ωστόσο, η σκηνοθεσία παρουσιάζει εμφανείς ελλείψεις, όπως και το σενάριο, το οποίο βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε κινηματογραφικά στερεότυπα.

 

Οι χαρακτήρες, με εξαίρεση αυτούς του Χέκτορ και του Λάιλ, θα επωφελούνταν από μία βαθύτερη ανάπτυξη και κάποιες πληροφορίες για την ιστορία τους, στοιχεία που θα τους πρόσθεταν αυθεντικότητα. Επίσης, μια σαφέστερη καθοδήγηση των ηθοποιών θα απέφευγε κάποιες αμήχανες σκηνές και θα δημιουργούσε μια πιο ελκυστική εμπειρία. 

 

Παρά τα ελαττώματα της, η ταινία είναι συγκινητική και απολαυστική για τα μικρότερα παιδιά. Το CGI είναι ευχάριστο και τα τραγούδια - που γράφτηκαν από τους Μπεντζ Πάσεκ και Τζάστιν Πολ, το δίδυμο πίσω από το “La La Land” και το “The Greatest Showman” - είναι χαρούμενα και λειτουργικά. Το κεφάτο soundtrack περιέχει, επίσης, και μερικές επιλεγμένες κλασικές ποπ επιτυχίες. 

 

Η ταινία είναι μια προσαρμογή του ομώνυμου παιδικού βιβλίου (1965) του Μπέρναρντ Γουέιμπερ, με στοιχεία και από το πρώτο βιβλίο της σειράς, με τίτλο “The House on East 88th Street” που εκδόθηκε το 1962. Η κινηματογραφική διασκευή αποτυγχάνει να συλλάβει το ξεχωριστό χιούμορ της αρχικής ιστορίας, ενώ αντίθετα συμμορφώνεται με κλισέ του αμερικανικού κινηματογράφου. Επιπλέον, υπάρχουν αρκετές αλλαγές στους χαρακτήρες, στις ιστορίες τους και στις μεταξύ τους σχέσεις, όμως τα σημαντικά θέματα του πρωτότυπου παραμένουν. Τα κυριότερα είναι η αποδοχή, η φιλία, οι κίνδυνοι των προκαταλήψεων, η αξία της οικογένειας και η σημασία του να βοηθάς τους άλλους. Επίσης, η ταινία μεταφέρει μηνύματα σχετικά με τη συνεργασία και την αφοσίωση. Επιπλέον, παρουσιάζει τα οφέλη της υπέρβασης των φόβων.

Τι πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς

Η λύση της ιστορίας φαίνεται να ενισχύει μια κουλτούρα που εκτιμά περισσότερο τη φήμη και τη διασημότητα σε σχέση με άλλες, πιο σημαντικές, ιδιότητες. Στο βιβλίο, ο Λάιλ γίνεται αποδεκτός από τους ανθρώπους χάρη στην ευφυΐα, την ευγένεια και την καλοσύνη του. Όμως εδώ, ο Λάιλ γίνεται αποδεκτός από την κοινωνία λόγω του ταλέντου του. 

 

Περιέχονται ορισμένα περιστατικά ήπιας βίας, όπως σκηνές πάλης, την αιχμαλωσία του Λάιλ από τους υπεύθυνους Άγριων Ζώων, μία επίθεση σε άνθρωπο από έναν άγριο κροκόδειλο και μια καταδίωξη από ένοπλους αστυνομικούς.