Σλάμπερλαντ (2022)
.jpg "Slumberland (2022)")
%201.jpg "Σλάμπερλαντ (2022)")
★★★★★★★★☆☆
Από τότε που πέθανε η μαμά της, η Νίμο ζει σε ένα γραφικό φάρο με τον πατέρα της, Πίτερ. Ο Πίτερ της μαθαίνει πώς να συντηρεί το φάρο και της αφηγείται ευφάνταστες ιστορίες για τις περιπέτειές του με τον παλιό του συνεργάτη, τον Φλιπ. Όταν ο Πίτερ χάνεται στη θάλασσα, τη φροντίδα της Νίμο αναλαμβάνει ο αποξενωμένος θείος της, ο Φίλιπ. Ένα βράδυ, στο όνειρό της, η Νίμο συναντά τον Φλιπ, ένα εκκεντρικό ανθρωπόμορφο πλάσμα που μπορεί να μπαίνει στα όνειρα των ανθρώπων. Μαζί ξεκινούν να βρουν ένα μαγικό μαργαριτάρι που μπορεί να πραγματοποιήσει τις μεγαλύτερες επιθυμίες τους. (117 λεπτά) (Ηλικία: 6+)
Σκηνοθεσία: Φράνσις Λόρενς
Ηθοποιοί: Τζέισον Μομόα, Μάρλοου Μπάρκλεϊ, Κρις Ο’ Ντάουντ, Κάιλ Τσάντλερ, Γουερούτσε Όπια, Ίντια ντε Μποφόρ
Η οικογενειακή περιπέτεια φαντασίας του Netflix, σε σκηνοθεσία Φράνσις Λόρενς, επιφανειακά μοιάζει με μια τυπική ανάλαφρη παιδική ιστορία με πλούσια δράση και θεαματικά οπτικά. Όμως, μέσα της κρύβονται ώριμα θέματα και αξιόλογα μηνύματα. Η πλοκή του Σλάμπερλαντ (2022) είναι έξοχα φιλοτεχνημένη, με ουσιαστικές εκπλήξεις, αλλά και έναν λειτουργικό συνδυασμό συγκίνησης και κωμωδίας.
Οι προσεκτικά ανεπτυγμένοι χαρακτήρες, που ζωντανεύουν μέσα από τις εξαιρετικές ερμηνείες του συμπαθέστατου καστ, πραγματοποιούν σαρωτικά προσωπικά ταξίδια. Οι ήρωες συγκρούονται με τους προσωπικούς τους φόβους και τα τραύματα του παρελθόντος, ενώ μαθαίνουν για τη απώλεια, την αγάπη, τη φιλία και τη συμφιλίωση τόσο με την πραγματικότητα όσο και με τον ίδιο τους τον εαυτό.
Το Slumberland βασίζεται χαλαρά στο κόμικ «Little Nemo in Slumberland» (1905) του Γουίνσορ ΜακΚέι. Η ολοκαίνουργια ιστορία και οι επανασχεδιασμένοι χαρακτήρες είναι απαλλαγμένοι από τον υπερβολικό σουρεαλισμό και τα φυλετικά στερεότυπα του πρωτότυπου. Κάθε αλλαγή στην οποία προέβησαν οι δημιουργοί είναι προς το καλύτερο, καθώς η φήμη του κλασικού που ακολουθεί το 117 ετών comic strip δεν οφείλεται στην αφήγηση, αλλά στον πειραματισμό του με τεχνικά στοιχεία.
Η σκηνογραφία και τα CGI στοιχεία είναι, στις περισσότερες περιπτώσεις, εκθαμβωτικά. Μοναδικό μειονέκτημα της ταινίας είναι πως επισκέπτεται ξανά και ξανά τα ίδια πέντε όνειρα, τα οποία δεν είναι ούτε τόσο συναρπαστικά, ούτε τόσο ατμοσφαιρικά, ούτε τόσο αποκαλυπτικά για την ανθρώπινη ψυχολογία όσο μας υπόσχονται οι ήρωες.
Ωστόσο, από θεματικής πλευράς η ταινία ξεπερνά τις προσδοκίες. Η ιστορία πραγματεύεται ταυτόχρονα τη θλίψη για τον χαμό ενός αγαπημένου προσώπου, αλλά και του εσωτερικού μας παιδιού. Τα μηνύματα προωθούν το κουράγιο, τη δύναμη, τη γενναιότητα, την ανθεκτικότητα και την επινοητικότητα. Επιπλέον, η ταινία είναι συμπεριληπτική στους τομείς της φυλής, του φύλου, της ηλικίας και του σωματότυπου.
Οι ζωές των χαρακτήρων τίθενται επανειλημμένα σε κίνδυνο. Ο πατέρας της ηρωίδας πεθαίνει, ενώ γίνεται αναφορά και στον προγενέστερο θάνατο της μητέρας της. Ένα πλάσμα με τη μορφή χταποδιού από καπνό καταδιώκει ένα παιδί.