Αυτή η απροσδόκητα σκοτεινή μουσική περιπέτεια βασίζεται στο βραβευμένο ομώνυμο παιδικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του 1980 του Τόμας Μ. Ντις. Η
Disney αγόρασε τα δικαιώματα της μεταφοράς του μυθιστορήματος στον κινηματογράφο το 1982, με σκοπό η ταινία να αποτελέσει το σκηνοθετικό ντεμπούτο του μέχρι τότε σχεδιαστή του στούντιο Τζον Λάσιτερ, με παραγωγό τον Τόμας Λ. Γουίλχαϊτ.
Οι δύο συνάδελφοι οραματίζονταν να χρησιμοποιήσουν ένα συνδυασμό χειροποίητων κινουμένων σχεδίων και εικόνων από υπολογιστή, καθιστώντας τη Μικρή Γενναία Φρυγανιέρα το πρώτο animation στην ιστορία που θα προσπαθούσε να επιτύχει αυτόν τον άθλο. Ωστόσο, η φιλόδοξη αυτή πρόταση απορρίφθηκε από τα διευθυντικά στελέχη της Disney και οδήγησε στην απόλυση του Λάσιτερ.
Τότε, ο Γουίλχαϊτ συν-δημιούργησε την εταιρεία Hyperion Pictures. Μαζί με την υπόλοιπη ομάδα που είχε αναλάβει την διεκπεραίωση του έργου, εξασφάλισαν από την Disney ένα μικρό μέρος του αρχικά προγραμματισμένου προϋπολογισμού και κατάφεραν να παράγουν την ταινία.
Ο Λάσιτερ συν-ίδρυσε την
Pixar, και σε συνεργασία με αρκετά μέλη από την ομάδα που τελικά παρήγαγε τη Μικρή Γενναία Φρυγανιέρα, ιδιαίτερα τον σεναριογράφο της Τζο Ρανφτ, δημιούργησε την πρώτη ταινία CGI στην ιστορία, το εμπορικά και κριτικά επιτυχημένο
Toy Story (1995). Ομοίως με τη Φρυγανιέρα, το franchise Toy Story επικεντρώνεται σε μια παρέα ζωντανών αντικειμένων που προσποιούνται ότι είναι άψυχα μπροστά στους ανθρώπους και έρχονται αντιμέτωπα με φυσικούς κινδύνους, επικίνδυνους ανθρώπους και κακόβουλα έμψυχα αντικείμενα, καθώς προσπαθούν να επανενωθούν με τους αγαπημένους νεαρούς ιδιοκτήτες τους.
Η Μικρή Γενναία Φρυγανιέρα έχει συμπαθητικούς κεντρικούς χαρακτήρες, χιούμορ, δράση και θετικά μηνύματα για την αφοσίωση, τη φιλία και την ελπίδα. Ωστόσο, το χαμηλό budget της ταινίας είναι εμφανές, τα διάσπαρτα τραγούδια είναι κουραστικά, θλιβερά και συχνά τρομακτικά. Επιπλέον, ο κόσμος των μικρών συσκευών είναι γεμάτος όχι μόνο από φυσικούς κινδύνους αλλά και από δεκάδες αντιπαθητικούς, κακοπροαίρετους χαρακτήρες. Η σκοτεινή διάθεση, τα τρομακτικά περιστατικά και τα καταθλιπτικά θέματα που επικεντρώνονται στην εγκατάλειψη, τη μοναξιά και το αίσθημα ματαιότητας της ζωής συγκρούονται με τα χαριτωμένα στοιχεία και την παιδική πλοκή.
Μεταξύ των πιο σκοτεινών στιγμών, η φρυγανιέρα έχει έναν εφιάλτη κατά τον οποίο ένας δαιμονικός κλόουν προσπαθεί να τη σκοτώσει. Αργότερα ένας έμπορος ανταλλακτικών αφαιρεί το μοτέρ ενός αβοήθητου μπλέντερ σε μία σκηνή που παραπέμπει στην εμπορία ανθρώπινων οργάνων. Όταν οι συσκευές καταλήγουν σε μία μάντρα, προσπαθούν να σωθούν καθώς έμψυχα αυτοκίνητα συνθλίβονται ενώ τραγουδούν σχετικά με το πόσο άνευ αξίας ήταν τελικά η ζωή τους. Ένα μάλιστα από τα αυτοκίνητα οδηγεί μόνο του προς την καταστροφή του ως μία μορφή αυτοκτονίας.
