Τα Μυρμήγκια (1998)

Τα Μυρμήγκια (1998)

Antz (1998)

"Τα Μυρμήγκια"

★★★★★★☆☆☆☆

Ο Ζ είναι ένα νευρωτικό μυρμήγκι εργάτης που δεν μπορεί να συμβιβάσει την ατομικότητα του με τις απαιτήσεις και τον συλλογικό τρόπο ζωής της αποικίας του. Η πριγκίπισσα των μυρμηγκιών, η Μπάλα, καταπιέζεται και εκείνη από την προδιαγεγραμμένη ζωή της ως μέλλουσα βασίλισσα. Όταν η Μπάλα επισκέπτεται κρυφά ένα μπαρ συναντά τον Ζ, ο οποίος την ερωτεύεται και για να μπορέσει να την ξαναδεί ανταλλάζει θέσεις με τον καλύτερο φίλο του, τον στρατιώτη Γουίβερ. Ο Ζ τότε καλείται να σώσει την αποικία από ένα ύπουλο σχέδιο που απειλεί να εξαλείψει ολόκληρο τον εργατικό πληθυσμό. (83 λεπτά) (Ηλικία: 10+)

Σκηνοθεσία: Έρικ Νταρνέλ, Τιμ Τζόνσον
Ηθοποιοί: Γούντι Άλεν, Σάρον Στόουν, Σιλβέστερ Σταλόουν,Τζιν Χάκμαν, Κρίστοφερ Γουόκεν, Τζένιφερ Λόπεζ, Νταν Ακρόιντ, Αν Μπάνκροφτ, Ντάνι Γκλόβερ, Πολ Μαζούρσκι

Τα Μυρμήγκια (1998) διακρίνονται ως η πρώτη κινηματογραφική παραγωγή της DreamWorks Animation και 2η ταινία κινουμένων σχεδίων δημιουργημένη εξ ολοκλήρου με τη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών μετά το Toy Story (1995) της Pixar. Η ταινία πυροδότησε μια περιβόητη διαμάχη κατά την οποία οι ιδρυτές της Pixar κατηγόρησαν τον συνιδρυτή και Διευθύνοντα Σύμβουλο της DreamWorks, Τζέφρι Κάτζενμπεργκ, πως αντέγραψε την ιδέα από το δικό τους σενάριο για την ταινία Ζουζούνια (1998). Αν και τα Ζουζούνια κυκλοφόρησαν 6 εβδομάδες μετά τα Μυρμήγκια, η παραγωγή τους είχε ξεκινήσει έναν χρόνο νωρίτερα. Όντως οι ομοιότητες των δύο ιστοριών είναι εμφανείς. Και οι δύο επικεντρώνονται σε δύο μυρμήγκια εργάτες με αντισυμβατικές ιδέες, τα οποία ερωτεύονται τις πριγκίπισσες τους και σώζουν τις αποικίες τους.

Ωστόσο, η υλοποίηση των κοινών αυτών ιδεών ακολούθησε διαφορετικές πορείες. Η ταινία της Pixar είναι μια ανάλαφρη κωμική περιπέτεια με χαριτωμένα, πολύχρωμα γραφικά, προσιτά θέματα και χιούμορ κατάλληλο για παιδιά. Αντίθετα, τα στελέχη της DreamWorks προσέγγισαν την ιστορία έχοντας στο μυαλό τους περισσότερο το ενήλικο κοινό. Τα γραφικά, πέραν της κακής ποιότητας, είναι λιγότερο ευχάριστα και τα θέματα περιστρέφονται γύρω από το υπαρξιακό άγχος, την εργασιακή απογοήτευση και την αφύπνιση της πολιτικής συνείδησης και της κοινωνικής δράσης.

Ταυτόχρονα, η ταινία περιέχει βίαια περιστατικά, ανάρμοστα για οικογενειακή ταινία σεξουαλικά υπονοούμενα και προσβλητικό λεξιλόγιο. Επίσης, σημειώνονται αρκετές αναφορές στην αμερικάνικη λαϊκή κουλτούρα, τοποθέτηση προϊόντων, σάτιρα και ειρωνικό χιούμορ που δύσκολα θα αντιληφθούν τα παιδιά.

Αν και η πλοκή είναι προβλέψιμη, πιθανόν να ευχαριστήσει κάποιους ενήλικες θαυμαστές του συνηθισμένου χιούμορ του Γούντι Άλεν, ο οποίος χαρίζει τη φωνή, αλλά και τη νευρωτική σκηνική του περσόνα, στον πρωταγωνιστή Ζ.

Εκτός του Άλεν, το καστ περιλαμβάνει και άλλους τρεις νικητές Όσκαρ, την Αν Μπάνκροφτ, τον Κρίστοφερ Γουόκεν και τον Τζιν Χάκμαν. Επίσης, συμμετέχουν και τέσσερις υποψήφιοι για Όσκαρ, η Σάρον Στόουν, ο Σιλβέστερ Σταλόουν, ο Νταν Ακρόιντ και ο Πολ Μαζούρσκι. Με εξαίρεση την Αν Μπάνκροφτ, όλοι οι προαναφερθέντες ηθοποιοί έχουν εμφανιστεί σε ταινίες που έχει σκηνοθετήσει ο Γούντι Άλεν.

Τα μηνύματα προωθούν την ιδέα πως ο κάθε άνθρωπος οφείλει να σκέφτεται για τον εαυτό του και να κάνει τις δικές του επιλογές στη ζωή. Η ιστορία προσφέρει μια καυστική κριτική στον ολοκληρωτισμό, τον αυταρχισμό, την τυφλή υπακοή στην εξουσία και την άκριτη συμμόρφωση σε επιβλαβείς αποφάσεις, όμως ταυτόχρονα ενθαρρύνει τη συνεργασία μεταξύ των μελών μιας υγιούς ομάδας.