Το Πάρκο των Θαυμάτων (2019)




Το Πάρκο των Θαυμάτων (2019)

Wonder Park (2019)
   
Wonder Park (2019)Wonder Park (2019)
"Το Πάρκο των Θαυμάτων 
★★★★★★☆☆☆☆
Η Τζουν, ένα κορίτσι γεμάτο φαντασία και δημιουργικότητα, ονειρεύεται μαζί με τη στοργική της μητέρα ένα μαγευτικό πάρκο διασκέδασης, τον Κόσμο των Θαυμάτων. Όταν όμως η μαμά της αρρωσταίνει και πρέπει να φύγει από το σπίτι για να λάβει ιατρική φροντίδα, η Τζουν βιώνει κατάθλιψη και αφήνει πίσω της τον Κόσμο των Θαυμάτων. Μπαίνοντας μέσα στο κοντινό της δάσος, η Τζουν ανακαλύπτει πως το συναρπαστικό πάρκο της φαντασίας της έχει ζωντανέψει μαγικά, όμως είναι ερημωμένο και καταστρέφεται σταδιακά από ένα μυστηριώδες μοβ σύννεφο και ορδές επιθετικών “Χιμπαζόμπις”. (85 λεπτά) (Ηλικία: 8+)
Σκηνοθεσία: Ντίλαν Μπράουν
Ηθοποιοί: Μπριάνα Ντένσκι, Μάθιου Μπρόντερικ, Τζένιφερ Γκάρνερ, Κέναν Τόμσον, Κεν Τζανγκ, Μίλα Κούνις, Τζον Όλιβερ, Καθ Σούσι, Ντέιβιντ Κρος, Ρίτσαρντ Κάιντ


Η πολύχρωμη Αμερικανοϊσπανική συμπαραγωγή των στούντιο Paramount Animation, Nickelodeon Movies και Ilion Animation αγγίζει μόνο επιφανειακά τα ενδιαφέροντα θέματα της γύρω από τις δραστηριότητες STEM, τους οικογενειακούς δεσμούς και τις εσωτερικές λειτουργίες της φαντασίας και της δημιουργικότητας. Άστοχα, Το Πάρκο των Θαυμάτων (2019) σπαταλά το μεγαλύτερο τμήμα της σύντομης διάρκειας του σε ξέφρενες σκηνές δράσης.

Στο πνεύμα του ευρηματικού έργου της Pixar Τα Μυαλά Που Κουβαλάς (2015), ο Κόσμος των Θαυμάτων αποτελεί μία μεταφορά του ψυχισμού της νεαρής ηρωίδας και η φθορά του αντικατοπτρίζει την κατάθλιψη που της προκαλεί η ασθένεια και η απουσία της μητέρας της. Τα ανθρωπόμορφα ζώα του πάρκου, μεταξύ των οποίων ο χιμπαντζής Πίνατ, ο αρκούδος Μπούμερ, η αγριόχοιρος Γκρέτα και ο σκαντζόχοιρος Στιβ προσωποποιούν κάποια αδιευκρίνιστα ψυχολογικά χαρακτηριστικά της Τζουν, τα οποία η ίδια καλείται να εμψυχώσει και να ενθαρρύνει να συνεργαστούν.

Λόγω του αόριστου τρόπου επικοινωνίας της μεταφοράς, αυτή δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή από τα νεαρότερα παιδιά. Παράλληλα, λόγω της μη ανεπτυγμένης πλοκής, των κοινότοπων χαρακτήρων και των ακατάπαυστων σκηνών άσκοπης δράσης, η ταινία δεν καταφέρνει να διατηρήσει το ενδιαφέρον του μεγαλύτερου ηλικιακά κοινού.

Το καλύτερο κομμάτι της παιδικής ταινίας είναι τα καλοσχεδιασμένα και επιδέξια κατασκευασμένα σκηνικά, από το προαστιακό σπίτι και τη γειτονιά της Τζουν, τις ευρηματικές κατασκευές της, το ατμοσφαιρικό δάσος, μέχρι φυσικά και τον φαινομενικά απέραντο Κόσμο των Θαυμάτων.

Επιπλέον θετικό στοιχείο είναι η ίδια η ηρωίδα. Η Τζουν είναι ένα δημιουργικό, δραστήριο, υποστηρικτικό και ατρόμητο παιδί με ταλέντο στη μηχανική και αγάπη για τα μαθηματικά. Από την άλλη πλευρά, οι υπόλοιποι χαρακτήρες, όλα τα ζώα και η πλειοψηφία των ανθρώπων (αν και ευχάριστα πολυποίκιλοι φυλετικά), στερούνται πρωτοτυπίας τόσο οπτικά όσο και αφηγηματικά.

Η ταινία περιέχει συντριβές, εκρήξεις, επιθέσεις χαριτωμένων εμφανισιακά μα ξέφρενων πλασμάτων με όπλα, καθώς και την παρουσία θλίψης και ανησυχίας που προέρχονται από τη σοβαρή ασθένεια της μητέρας της Τζουν.