Ιστορία Χωρίς Τέλος (1984)

"Ιστορία Χωρίς Τέλος" - "The NeverEnding Story"
Κατά την κυκλοφορία της η Ιστορία Χωρίς Τέλος (1984) με προϋπολογισμό 27 εκατομμυρίων δολαρίων, αναδείχθηκε στην ακριβότερη Ευρωπαϊκή κινηματογραφική παραγωγή που είχε δημιουργηθεί ποτέ. Η Γερμανική και Αμερικάνικη συμπαραγωγή βασίζεται στο πρώτο μισό μέρος του ομώνυμου βιβλίου φαντασίας του Γερμανού συγγραφέα Μίχαελ Έντε. Η υπόλοιπη ιστορία του βιβλίου του Έντε γυρίστηκε από διαφορετικούς συντελεστές και ηθοποιούς 6 χρόνια αργότερα, με τον τίτλο Ιστορία Χωρίς Τέλος ΙΙ (1990).
Καταβεβλημένος από τον πρόσφατο θάνατο της μητέρας του, την έλλειψη υποστήριξης από τον πατέρα του και από μια παρέα αγοριών που τον εκφοβίζουν, ο νεαρός Μπάστιαν ξεφεύγει από την πραγματικότητα μέσα στα περιπετειώδη βιβλία του. Μην μπορώντας να αντισταθεί στη γοητεία του μυστηριώδους βιβλίου με τίτλο Ιστορία Χωρίς Τέλος, το αγόρι διαβάζει για τον φανταστικό κόσμο της Ονειροφαντασίας. Στο βιβλίο η Ονειροφαντασία καταβροχθίζεται αργά από μια αόρατη δύναμη που ονομάζεται “Το Τίποτα”.
Η Αυτοκράτειρα της Ονειροφαντασίας έχοντας αρρωστήσει βαριά δεν μπορεί να προστατεύσει τον κόσμο της. Τότε, ο νεαρός ήρωας Ατρέγιου, παρέα με το πιστό του άλογο, τον Άρταξ, αναλαμβάνει να βρει τη θεραπεία. Όμως το Τίποτα καλεί τον σκοτεινό υπηρέτη του, τον Γκμορκ, ένα έξυπνο πλάσμα που μοιάζει με λύκο, να βρει και να σκοτώσει τον Ατρέγιου. Καθώς ο Μπάστιαν διαβάζει το βιβλίο, διαπιστώνει ότι οι χαρακτήρες του βιβλίου αρχίζουν να αναφέρονται στον ίδιο ζητώντας τη βοήθειά του και τελικά μεταφέρεται στον φανταστικό κόσμο τους.
Η ταινία παρά τα ξεπερασμένα οπτικά εφέ, τις συχνά ξύλινες ερμηνείες και το γεγονός πως αφηγείται μόνο τη μισή από την πρωτότυπη ιστορία, καταφέρνει να κινήσει το ενδιαφέρον των θεατών. Η ιστορία προσφέρει όμορφα και διαχρονικά μηνύματα για τη φαντασία, το θάρρος, την αυτογνωσία, τη διαφορετικότητα και την ελπίδα.
Η ατμόσφαιρα γίνεται συχνά σκοτεινή και οι περισσότεροι φανταστικοί χαρακτήρες είναι δύσμορφοι. Αρκετές από τις περιπέτειες των ηρώων είναι ήπια τρομακτικές, όπως η αναμέτρηση του Ατρέγιου με τον Γκμορκ. Κάποιες σκηνές είναι συναισθηματικά έντονες, όπως ο δραματικός θάνατος ενός αγαπημένου ζώου.