Μάγισσες και Σκουπόξυλα (1971)




Μάγισσες και Σκουπόξυλα (1971)

Μάγισσες και Σκουπόξυλα (1971)
  
Bedknobs and Broomsticks (1971)
Bedknobs and Broomsticks (1971)
"Μάγισσες και Σκουπόξυλα"
★★★★★★☆☆☆☆
Το 1940, εξαιτίας των βομβαρδισμών, τρία ορφανά αδέλφια φυγαδεύονται από το Λονδίνο στην επαρχία για να ζήσουν με την άγνωστή τους Δεσποινίς Έγκλενταϊν Πράις. Η Μις Πράις, μια μαθητευόμενη μάγισσα που έχει αποφασίσει να χρησιμοποιήσει τις υπερφυσικές της δυνάμεις για να καταστείλει το στρατό των Ναζί, δέχεται απρόθυμα να φιλοξενήσει για λίγο τα παιδιά. Όταν ανακαλύπτει πως η σχολή μαγείας, όπου φοιτά μέσω αλληλογραφίας, κλείνει πριν εκείνη μάθει το τελευταίο ξόρκι που θα της επιτρέψει να επιτύχει στην αποστολή της, ταξιδεύει με τα παιδιά στο Λονδίνο για να συναντήσει τον διευθυντή της. (117 λεπτά) (Ηλικία: 8+)
Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Στίβενσον
Ηθοποιοί: Άντζελα Λάνσμπερι, Ντέιβιντ Τόμλινσον, Τζον Έρικσον, Ίαν Γουέχιλ, Σίντι Ο’ Κάλαχαν, Ρόι Σναρτ


Αυτή η υβριδική μουσική περιπέτεια φαντασίας της Disney που βασίζεται στα μυθιστορήματα The Magic Bedknob (1943) και Bonfires and Broomsticks (1947) της Αγγλίδας συγγραφέα Μαίρη Νόρτον συγκρίνεται συχνά με τη Μαίρη Πόππινς (1964), την πιο επιτυχημένη εμπορικά και πιο αναγνωρισμένη κριτικά ταινία της καριέρας του Γουόλτ Ντίσνεϊ. 

Και οι δύο ιστορίες διαδραματίζονται στην Αγγλία και ακολουθούν νεαρά αδέλφια τα οποία αναθέτονται στην επίβλεψη μιας αυστηρής μα επίσης κεφάτης και γλυκιάς μάγισσας που τα οδηγεί σε φανταστικές περιπέτειες, από τις οποίες προκύπτουν σημαντικά μαθήματα για παιδιά και ενήλικες. Επιπλέον, στη δημιουργία της ταινίας Μάγισσες και Σκουπόξυλα (1971) συμμετείχε σχεδόν ολόκληρη η βασική ομάδα παραγωγής της “Μαίρη Πόππινς”, συμπεριλαμβανομένου του σκηνοθέτη Ρόμπερτ Στίβενσον, του σεναριογράφου και παραγωγού Μπιλ Γουόλς και του διδύμου συνθετών Ρίτσαρντ και Ρόμπερτ Σέρμαν. Οι συντελεστές μάλιστα συνδύασαν για άλλη μια φορά ζωντανή δράση με κινούμενα σχέδια και επέλεξαν πάλι για τον ανδρικό πρωταγωνιστικό ρόλο τον Ντέιβιντ Τόμλινσον.

Η ταινία κατέκτησε το βραβείο Καλύτερων Ειδικών Εφέ της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Επιπλέον, έλαβε άλλες τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ στις κατηγορίες Σκηνογραφίας, Κοστουμιών, Μουσικής Επένδυσης και Πρωτότυπου Τραγουδιού για το “The Age of Not Believing”. Όμως παρά τα επιμέρους τεχνικά της επιτεύγματα η ταινία στερείται ιδιαίτερου ενδιαφέροντος και πρωτοτυπίας. Αντίστοιχα, αν και υπάρχουν διάσπαρτα πιο κεφάτα κομμάτια, η ιστορία, που διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, έχει μελαγχολική διάθεση και συχνά σκοτεινή ατμόσφαιρα.

Η ιστορία προωθεί την ιδέα πως πρέπει να ακολουθούμε τα όνειρά μας. Παράλληλα, προβάλλονται οι αξίες της συνεργασίας και της ειλικρίνειας.

Περιέχονται κάποια περιστατικά βίας. Αυτά στο κομμάτι κινουμένων σχεδίων έχουν τη μορφή σωματικής κωμωδίας. Αντίθετα, στις σκηνές ζωντανής δράσης έχουν μια λιγότερο κωμική διάθεση. Οι ήρωες απειλούνται από έναν άνδρα που κρατάει μαχαίρι. Σε μια μάχη, Ναζί στρατιώτες πυροβολούν και ένας στρατός από μαγεμένα εκθέματα μουσείου πολεμά με τόξα και λόγχες. Επίσης σημειώνονται κάποια σεξιστικά σχόλια τα οποία υποτιμούν τις ικανότητες του γυναικείου φύλου.