Ο Γουίλι Γουόνκα και το Εργοστάσιο Σοκολάτας (1971)




Ο Γουίλι Γουόνκα και το Εργοστάσιο Σοκολάτας (1971)

Ο Γουίλι Γουόνκα και το Εργοστάσιο Σοκολάτας (1971)
   
Willy Wonka & the Chocolate Factory (1971)Willy Wonka & the Chocolate Factory (1971)
"Ο Γουίλι Γουόνκα και το Εργοστάσιο Σοκολάτας"
★★★★★★★☆☆☆
Μετά από χρόνια που κρατούσε τις πόρτες του εργοστασίου του κλειστές, ο πιο διάσημος κατασκευαστής γλυκών στον κόσμο, ο εκκεντρικός Γουίλι Γουόνκα, ανακοινώνει ότι μέσα σε πέντε μπάρες σοκολάτας Wonka που κυκλοφορούν σε διάφορες χώρες της Γης, βρίσκονται πέντε χρυσά εισιτήρια. Οι τυχεροί που θα τα βρουν, θα κερδίσουν την ευκαιρία να επισκεφτούν το μυστηριώδες εργοστάσιο του και να τον γνωρίσουν. Τα τέσσερα πρώτα εισιτήρια τα βρίσκουν τέσσερα αντιπαθητικά παιδιά, ενώ το πέμπτο το βρίσκει εντελώς αναπάντεχα ένα καλό και εργατικό παιδί, ο φτωχός Τσάρλι Μπάκετ. (83 λεπτά) (Ηλικία: 7+)
Σκηνοθεσία: Μελ Στιούαρτ
Ηθοποιοί: Τζιν Γουάιλντερ, Τζακ Άλμπερτσον, Πίτερ Όστρουμ

Η μουσική κωμωδία φαντασίας του Μελ Στιούαρτ ξεφεύγει σε σημεία από το κλασικό μυθιστόρημα του Ρόαλντ Νταλ “Ο Τσάρλι και το Εργοστάσιο Σοκολάτας” και δεν καταφέρνει να συλλάβει εξ ολοκλήρου τη μαγεία του. Ωστόσο, το Ο Γουίλι Γουόνκα και το Εργοστάσιο Σοκολάτας (1971) διατηρεί ακέραια τα μηνύματα και το χαρακτηριστικό σκοτεινό χιούμορ του συγγραφέα.

Πρόκειται για μια ανεξάρτητη παραγωγή χαμηλού προϋπολογισμού και αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές στα τεχνικά της κομμάτια, από τη σκηνογραφία, τα κοστούμια και το μακιγιάζ μέχρι τη φωτογραφία και τις ερμηνείες των υποστηρικτικών ηθοποιών. Η ταινία αναλώνει πολύ χρόνο, σχεδόν τη μισή της διάρκεια, στη ζωή του Τσάρλι και στο διαγωνισμό. Αυτό το κομμάτι διακατέχεται από έναν έκδηλο ερασιτεχνισμό, αλλά και από μια μουντάδα, τόσο στα χρώματα όσο και στη διάθεση.

Το δεύτερο και πιο ενδιαφέρον μέρος της ταινίας εκτυλίσσεται μέσα στο εργοστάσιο σοκολάτας. Αν και με τον βιαστικό του ρυθμό, τα κορεσμένα χρώματα και τα υπερφορτωμένα σκηνικά μπορεί να κουράσει τον θεατή, ωφελείται ιδιαίτερα από την παρουσία του Τζιν Γουάιλντερ. Ο θρυλικός κωμικός ηθοποιός παρέχει μια ολοζώντανη, ιδιόρρυθμη και πολυεπίπεδη ερμηνεία που απογειώνει τον εμβληματικό χαρακτήρα του βιβλίου και παραμένει μέχρι και σήμερα η πιο απολαυστική ενσάρκωση του.

Παρά τις τεχνικές της αδυναμίες, η ταινία ενθουσιάζει τα παιδιά, τα οποία καθώς διασκεδάζουν με τις παράλογες εφευρέσεις και την πληθώρα γλυκισμάτων γίνονται δέκτες σημαντικών μηνυμάτων. Αυτά αφορούν το πόσο ανεπιθύμητες είναι οι άσχημες συμπεριφορές, όπως η αγένεια, ο εγωκεντρισμός, η απληστία, η λαιμαργία και ο εθισμός στην τηλεόραση. Ταυτόχρονα, με το ισχυρό παράδειγμα του Τσάρλι, μαθαίνουν πως η ανιδιοτέλεια και η ακεραιότητα αναγνωρίζονται. Επίσης, ένα όμορφο μήνυμα είναι πως μια μικρή παρέκκλιση από τους κανόνες, όταν αυτή δεν κρύβει κακές προθέσεις, συγχωρείται.

Η ταινία περιλαμβάνει κάποια παραδειγματικά ατυχήματα των κακομαθημένων παιδιών και μια ψυχεδελική σκηνή κατά την οποία μια βάρκα διασχίζει με ταχύτητα ένα σκοτεινό τούνελ όπου προβάλλονται δυσάρεστες εικόνες, όμως καθώς ο Τσάρλι δείχνει να διασκεδάζει μειώνεται ο αντίκτυπος που έχει στους νεαρούς θεατές.