Το Βιβλίο της Ζωής (2014)
.jpg)
The Book of Life (2014)"Το Βιβλίο της Ζωής"
★★★★★★★★☆☆
Την Ημέρα των Νεκρών, δύο θεοί του Κάτω Κόσμου, η συμπονετική Μουέρτε και ο κατεργάρης Ζιμπάλμπα, βλέπουν τρία παιδιά να παίζουν σε μια μικρή πόλη του Μεξικό. Ο ευαίσθητος Μανόλο και ο φιλόδοξος Χοακίν ανταγωνίζονται για την αγάπη της δυναμικής Μαρίας και οι δύο θεοί βάζουν στοίχημα για το ποιο αγόρι θα την παντρευτεί. Ο πατέρας της Μαρίας τη στέλνει στην Ισπανία, και το κορίτσι όταν επιστρέφει χρόνια αργότερα βρίσκει πως ο Μανόλο είναι ένας ικανός μα αποτυχημένος ταυρομάχος καθώς αρνείται να σκοτώσει τους ταύρους, ενώ ο Χοακίν είναι ένας καταξιωμένος ήρωας. (95 λεπτά) (Ηλικία: 6+)
Σκηνοθεσία: Χόρχε Γκουτιέρεζ
Ηθοποιοί: Ντιέγκο Λούνα, Ζόε Σαλντάνα, Τσάνιν Τέιτουμ, Ρον Πέρλμαν, Κριστίνα Άπλεγκεϊτ, Ice Cube, Κέιτ ντελ Καστίγιο, Πλαθίδο Ντομίνγκο, Χέκτορ Ελιζόντο, Ντάνι Τρέχο
Ο Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο σε χρέη παραγωγού και ο σκηνοθέτης Χόρχε Γκουτιέρεζ δημιούργησαν μια ρομαντική περιπέτεια φαντασίας γύρω από την παραδοσιακή Μεξικανική γιορτή της Ημέρας των Νεκρών “Dia de los Muertos”. Το Βιβλίο της Ζωής (2014) αιχμαλωτίζει τις αισθήσεις με τον ανατρεπτικό σχεδιασμό, τα πλούσια, ζεστά χρώματα και την απολαυστική μουσική του επένδυση από τον δύο φορές βραβευμένο με Όσκαρ Αργεντίνο συνθέτη Γκουστάβο Σανταολάλα.
Οι δύο Μεξικανοί δημιουργοί συνδύασαν στοιχεία από τη λαογραφία της χώρας τους με αρχαίους Μεσοαμερικανικούς μύθους και λεπτομέρειες από τη σύγχρονη Δυτική κουλτούρα. Το ενδιαφέρον και διασκεδαστικό αποτέλεσμα ήταν υποψήφιο για 5 βραβεία Annie, συμπεριλαμβανομένου αυτού της καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων, όπως και για το αντίστοιχο βραβείο στις Χρυσές Σφαίρες.
Την ιστορία των τριών νέων αφηγείται η ξεναγός ενός Αμερικάνικου μουσείου σε μια ομάδα μαθητών. Αυτό το τέχνασμα βοηθά στην εισαγωγή των θεατών σε μεξικανικά έθιμα, όπως ο εορτασμός της μνήμης των νεκρών και οι προσφορές φαγητών, δώρων και κατιφέδων στους τάφους φίλων και συγγενών. Ταυτόχρονα, δικαιολογεί τη σχεδιαστική επιλογή για τους χαρακτήρες να μοιάζουν με χειροποίητα ξύλινα παιχνίδια. Ο ξεχωριστός σχεδιασμός των κεντρικών χαρακτήρων, ζωντανών και νεκρών, είναι ιδιαίτερα όμορφος, όπως και τα σκηνικά. Ο κόσμος των νεκρών, ακριβώς όπως και η γενικότερη ατμόσφαιρα της ταινίας, είναι συναρπαστικός, ζεστός, κεφάτος και συχνά αστείος.
Ο Μανόλο είναι ένας νέος που προσπαθεί να φανεί αντάξιος των προσδοκιών της οικογένειας του που τον θέλουν διακεκριμένο ταυρομάχο. Ταυτόχρονα όμως, δεν μπορεί παρά να υπακούσει στη συνείδησή του που του υπαγορεύει πως το να σκοτώσει ένα ζώο είναι λάθος. Η ταινία καταφέρνει να εξισορροπήσει το σεβασμό προς την οικογένεια με την ανάγκη να γράψει κανείς τη δική του ιστορία και να παραμείνει ακέραιος.
Η Μαρία, με την ευφυΐα, την καλλιέργεια, τη γενναιότητα και τον ακτιβισμό της για τα δικαιώματα των ζώων είναι ιδανικό πρότυπο για κάθε παιδί. Επίσης, ακόμα και οι ανταγωνιστές, όπως ο εγωκεντρικός Χοακίν και ο φαινομενικά αδίστακτος Ζιμπάλμπα παρουσιάζουν και οι δύο ειλικρινή και έμπρακτη μεταμέλεια.